Byen vår har ein rådmann som må hata lokalaviser og lokalradio intenst. Kvar gang han slår opp eller skrur på får han servert lugubre historiar om seg sjølv. Han har vore etterforska, tiltald og dømd på ein slik måte at berre mor hans og borgarmeistaren trur han er oskuldeg.
Hans siste "stunt" er kanskje det beste hittil: Rådmannen har ein krins av "leikekameratar" her i byen, dei tjenar fett på jobbar dei får for kommunen og stryk rådmannen med håra både offentleg og privat. Dei har ein fin leikegrind heilt nede ved sjøkanten på ein plass kalla "Fiskebolleboksfabrikken" som stort sett har vorte bygd med offentlege kulturmiddel.
Her fann kameratane ut at rådmannen óg kunne få væra med å leike og bestemde seg for å stengja kulturhuset "Boksen" slik at rådmannen og alle hans tjenarar skulle få fine kontorlokaler saman med venene sine.
Fin-fint! sa rådmannen til kameratane, eg betalar ombyggnad og husleige på ein 3-400 hundre tusen, så har dykk plenty pluss pengar til julegåver åt meg attåt!!
Men dei som jobbar med kultur nede på Fiskebolleboksfabrikken blei sjølvsagt forbanna og klagde til politikarane, og lokalavisa skreiv om det også. Stengja den einaste brukbare scena i byen for å byggja rådmannskontor? Er dykk forrykte alle??
Utleigaren meinte i sin einfoldighet at rådmannsgruppa ville styrkja det kulturelle og kunskapsintensive miljøet om dei flytta inn der nede, Men korleis det skal gå til sidan alle kulturbedriftane flyttar ut om rådmannen flyttar inn??
Ja sei det, det veit berre utleigaren og råd(vill)mannen!!
søndag, desember 17, 2006
Nye revestrekar...
Naboen har fått seg Fender. Eg tenkjar på Ørkenreven. .
Eg kan sjå han for meg der han sit med Vømmølkassettane sine og forsøker å leggja sitt eige akkompagnement over Rotmo og karane sitt.
Drøymer om ein ny ungdom får næring i musikalske tolkningar som krinsar ubestemmeleg rundt ein stad mellom frijazz og disimmilis, medan grovmekanikar-fingrane til ørkenreven møysommeleg stabler seg fram og attende på gripeplata og katt, kjerring og ungar søkjer dekning for det aurale bakkeåtaket "reven" har slept laus.
Eg gruar meg i grunnen litt til ørkenreven blir litt betre til å spela, for aldri har kråke -og lausrevplagen vore på eit slikt lågmål her i nabolaget som nett no.
Graturerar med dagen kjære nabo, og GOD BETRING!!
Eg kan sjå han for meg der han sit med Vømmølkassettane sine og forsøker å leggja sitt eige akkompagnement over Rotmo og karane sitt.
Drøymer om ein ny ungdom får næring i musikalske tolkningar som krinsar ubestemmeleg rundt ein stad mellom frijazz og disimmilis, medan grovmekanikar-fingrane til ørkenreven møysommeleg stabler seg fram og attende på gripeplata og katt, kjerring og ungar søkjer dekning for det aurale bakkeåtaket "reven" har slept laus.
Eg gruar meg i grunnen litt til ørkenreven blir litt betre til å spela, for aldri har kråke -og lausrevplagen vore på eit slikt lågmål her i nabolaget som nett no.
Graturerar med dagen kjære nabo, og GOD BETRING!!
tirsdag, desember 12, 2006
Dei fine tinga i livet gjeng meg hus forbi...
Det nærmar seg jul og eg sit her og grunnar over livets mysteriar. Eg har aldri påberopt meg nokon særskild god eller dårleg smak og eg har kanskje vore nøgd med for lite i mange høve.
Kunst til dømes, eg trivst med enkle bilete av Juan Brito Vargas og Sissel Sofie Zahl på veggane, og er ikke raffinert nok til å nyta til dømes verdens dyraste maleri, "verdt" 928 millionar:
For ein med min simple forstand kan det mest sjå ut som noko skoleborna har malt medan dei besøkte atelieret hennar Inger Unstad.
Mat også, eg får ikkje dreisen på korkje stør-kaviar, sneglar eller trøflar men kosar meg med biff og kjøttkaker.
For ikkje å snakke om husly! Ein alminneleg suite hos Rica eller Quality held lenge for meg, og er så beskjedent utrusta når det kjem til sans for det fine at eg synes dette "biblioteket" i verdens dyraste leilighet i New York til 450 millioner ser harry ut!
Nei, eg lyt melda meg på eit kurs og lære meg litt sans for det fine, ikkje rart ein følar seg som ein idiot stundom!!
Kunst til dømes, eg trivst med enkle bilete av Juan Brito Vargas og Sissel Sofie Zahl på veggane, og er ikke raffinert nok til å nyta til dømes verdens dyraste maleri, "verdt" 928 millionar:
For ein med min simple forstand kan det mest sjå ut som noko skoleborna har malt medan dei besøkte atelieret hennar Inger Unstad.
Mat også, eg får ikkje dreisen på korkje stør-kaviar, sneglar eller trøflar men kosar meg med biff og kjøttkaker.
For ikkje å snakke om husly! Ein alminneleg suite hos Rica eller Quality held lenge for meg, og er så beskjedent utrusta når det kjem til sans for det fine at eg synes dette "biblioteket" i verdens dyraste leilighet i New York til 450 millioner ser harry ut!
Ikkje rart eg foretrekk ein slik simpel doning til nokre få titusenlappar:
I staden for denne flotte Harleyen som gjekk for ein million dollar:
Nei, eg lyt melda meg på eit kurs og lære meg litt sans for det fine, ikkje rart ein følar seg som ein idiot stundom!!
Lydonen klaskar til...
Eg har fått ein kjempeidé! Eg har funne ut at eg skal henga opp julestrømpa mi her på bloggen, og så kan dykk som vil putta noko i ho berre senda det til:
Lydonen
Boks 474
9811 Vadsø
På førehand hjarteleg takk og god jul!!
søndag, desember 10, 2006
Kysten og Viddane...
Søndags ettermiddag her i fylkeshovudstaden... Kvifor seier me eigentleg ettermiddag når det enda er lenge att til middag? Her har konstruktørane av det Norske språk noko å svara for. På til dømes engelsk er slikt vås umogleg, sidan me skil mellom "afternoon" og "after dinner". Onde tungar vil hevde at engelsk er eit betre språk enn Norsk, men lukkelegvis kan Nynorsk forsøksvis brukast som ein bro over det gapet.
Vel vel, eg har anna på hjartet også. Eg høyrde at bloggaren Kysten hadde vore i kontakt med min gode nabo Kyllingelskaren for å høyre kor han kunne få bestilt seg dei nye Triumphkatalogane. Dei to er kolleger og kan ringe kverandre og prate skit på firmaets reikning med godt samvit.
Eg tør gisse på at Kysten blei lang i maska når Kyllingelskaren noko beklemt kunne fortelja at katalogane ikkje var heilt "offisielle" men noko visvas den onde og skadefro Lydonen hadde fotosjoppa i hop heime på komputaren sin i åpenbar raudvinsrus. Det var vel erklært som umogleg at nokon skulle falle for ein så åpenbar og utilslørt morosamhet men den godaste Kysten gjekk rett i baret okke som. Han hadde leita høgt og lågt på "triumph.com" for å få nerloada dei flotte nye katalogane!!
Jau, jau Feskarhau!!
Vel vel, eg har anna på hjartet også. Eg høyrde at bloggaren Kysten hadde vore i kontakt med min gode nabo Kyllingelskaren for å høyre kor han kunne få bestilt seg dei nye Triumphkatalogane. Dei to er kolleger og kan ringe kverandre og prate skit på firmaets reikning med godt samvit.
Eg tør gisse på at Kysten blei lang i maska når Kyllingelskaren noko beklemt kunne fortelja at katalogane ikkje var heilt "offisielle" men noko visvas den onde og skadefro Lydonen hadde fotosjoppa i hop heime på komputaren sin i åpenbar raudvinsrus. Det var vel erklært som umogleg at nokon skulle falle for ein så åpenbar og utilslørt morosamhet men den godaste Kysten gjekk rett i baret okke som. Han hadde leita høgt og lågt på "triumph.com" for å få nerloada dei flotte nye katalogane!!
Jau, jau Feskarhau!!
fredag, desember 08, 2006
Teknologisk Harley-revolusjon!!
Jau,
Dykk har høyrd det, de med: "Harley er berre skit, gamal møkk" sei dei!
Vel, godtfolk, kanhende eg kan love ein endring, for nett no har Harley vonne ein høgthengande teknologipris -høyr berre:
"Harley engines are considered the most efficient way to convert gasoline into noise without the side-effect of horsepower"
Dette er jo fantastiske nyheiter for Harley-folket, berre og gratulera. Bråk og skramling er jo livet sjølve for Harleykarane, og kraft i motoren vert ansedd som uheldeg og farleg i dei krinsane.
Tenk dykk: Dunke godmodig og høglytt avgarde med MAX lyd i potta heilt utan risiko for at hestekreftane tek laus og bring deg ut på viddane, det klarar ingen betre enn ein Harley-Davidson.
Ikkje rart kjøparane stend i lange køar!!
Dykk har høyrd det, de med: "Harley er berre skit, gamal møkk" sei dei!
Vel, godtfolk, kanhende eg kan love ein endring, for nett no har Harley vonne ein høgthengande teknologipris -høyr berre:
"Harley engines are considered the most efficient way to convert gasoline into noise without the side-effect of horsepower"
Dette er jo fantastiske nyheiter for Harley-folket, berre og gratulera. Bråk og skramling er jo livet sjølve for Harleykarane, og kraft i motoren vert ansedd som uheldeg og farleg i dei krinsane.
Tenk dykk: Dunke godmodig og høglytt avgarde med MAX lyd i potta heilt utan risiko for at hestekreftane tek laus og bring deg ut på viddane, det klarar ingen betre enn ein Harley-Davidson.
Ikkje rart kjøparane stend i lange køar!!
fredag, desember 01, 2006
Blåmandag på Triumphverkstaden..
Dykk hugser kanskje naboen min, ørkenreven? Han som havarerte med Tiger'en utanfor Bratslava! Eg stakk innom i dag og som den herremannen han er blei det servert nytappa vann fra springen...
Ørkenreven jobbar som matros på ein russetrålar, og var nett komen heim fra havet. Eg var nyfiken og fæl og lurde på om dei hadde klart å finne nokon feil på motoren hans på verkstaden. Ørkenreven gjenoptok snøggt kløinga i hovudet fra i haust og keik ned i bordplata.."næh, de va no it'j de nei, sjø.." mumla han.
Etter kvart kom det for ein dag at verkstaden hadde brukt opp to heile rullar med gaffateip, ein pakke strips og ein heil bunt med ståltråd utan at det blei betre. Neste tjuvtriks var i henhald til verkstadshandboka å bestille ein ny motor, og det hadde ørkenreven nett bestemt seg for å gjera. Pga den uforutsigbare effektkurven og dei hardtsugande bremsane finns det alltid ein stor rikdom av nyare, totalvraka Triumphar med billege heile motorar til sals.
Ørkenreven hadde slik eg forstod han spandert fleire hundre kroner av sjømannshyra på den nye supermotoren, og no skulle karane få sjå på fæslegheitar! "120 gamp, ja, sjø!" proklamerte naboen stolt og gliste når han tenkte på Kyllingelskaren som skar tenner og bante stygt et par hus lengre oppe i gata, han var smerteleg klar over at no kjem han til å få "dønk" neste somar.
Daytonaen heng med nebbet og ser gamal og treig ut nede i garasjen hans no...
Ørkenreven jobbar som matros på ein russetrålar, og var nett komen heim fra havet. Eg var nyfiken og fæl og lurde på om dei hadde klart å finne nokon feil på motoren hans på verkstaden. Ørkenreven gjenoptok snøggt kløinga i hovudet fra i haust og keik ned i bordplata.."næh, de va no it'j de nei, sjø.." mumla han.
Etter kvart kom det for ein dag at verkstaden hadde brukt opp to heile rullar med gaffateip, ein pakke strips og ein heil bunt med ståltråd utan at det blei betre. Neste tjuvtriks var i henhald til verkstadshandboka å bestille ein ny motor, og det hadde ørkenreven nett bestemt seg for å gjera. Pga den uforutsigbare effektkurven og dei hardtsugande bremsane finns det alltid ein stor rikdom av nyare, totalvraka Triumphar med billege heile motorar til sals.
Ørkenreven hadde slik eg forstod han spandert fleire hundre kroner av sjømannshyra på den nye supermotoren, og no skulle karane få sjå på fæslegheitar! "120 gamp, ja, sjø!" proklamerte naboen stolt og gliste når han tenkte på Kyllingelskaren som skar tenner og bante stygt et par hus lengre oppe i gata, han var smerteleg klar over at no kjem han til å få "dønk" neste somar.
Daytonaen heng med nebbet og ser gamal og treig ut nede i garasjen hans no...
tirsdag, november 28, 2006
T5PC...
Eg les ein sak hos NA24 i ettermiddag.
Det handlar om T5PC, the five percent comedians. Mange småspararar og bygdetullingar likte konseptet deira, som gjekk ut på at man kunne bestille sitt eige luftslott eller få sydd seg eit sett av Keisarens nye klær på internetet.
Eg har opptil fleire kjenningar som hadde klokkartru på World Games, eit anna spel mange Finnmarkingar kosa seg med for nokre år sidan. Konseptet gjekk ut på at man betalde inn ekte pengar og fekk monopolpengar attende, noko svært mange tydelegvis tykte var ein god idé.
Dei samme folka finns i dag å treffe på ein Narvesenkiosk nær deg, der dei heng over ein speleautomat med tomt blikk.
Eg følde aldri heilt at dette angjekk meg, før eg fekk sjå saka i NA24 her i stad. Det vis seg at godtruande motorsykkelungdom har late seg kasta blår i augane på og betald inn sparepengane til T5PC. Pengar dei hadde ærleg tjend og spinka og spart forsvann, saman med drøymen om maling til klubbhuset, sikkerheitskurs eller kanskje ein skikkeleg klubbfest med boller og brus. Eller kva med nokon Harley-effektar under treet til jul?
Slike smaklause svindelpyramidar har ein tendens til å ramme dei svakaste i samfunnet. Denne gongen var det austlandets blåaugde Harleymiljø som fekk treffe dei samvitslause blodsugarane!
Eg vonar han Ingulf har pengane sine trygt i banken....
Det handlar om T5PC, the five percent comedians. Mange småspararar og bygdetullingar likte konseptet deira, som gjekk ut på at man kunne bestille sitt eige luftslott eller få sydd seg eit sett av Keisarens nye klær på internetet.
Eg har opptil fleire kjenningar som hadde klokkartru på World Games, eit anna spel mange Finnmarkingar kosa seg med for nokre år sidan. Konseptet gjekk ut på at man betalde inn ekte pengar og fekk monopolpengar attende, noko svært mange tydelegvis tykte var ein god idé.
Dei samme folka finns i dag å treffe på ein Narvesenkiosk nær deg, der dei heng over ein speleautomat med tomt blikk.
Eg følde aldri heilt at dette angjekk meg, før eg fekk sjå saka i NA24 her i stad. Det vis seg at godtruande motorsykkelungdom har late seg kasta blår i augane på og betald inn sparepengane til T5PC. Pengar dei hadde ærleg tjend og spinka og spart forsvann, saman med drøymen om maling til klubbhuset, sikkerheitskurs eller kanskje ein skikkeleg klubbfest med boller og brus. Eller kva med nokon Harley-effektar under treet til jul?
Slike smaklause svindelpyramidar har ein tendens til å ramme dei svakaste i samfunnet. Denne gongen var det austlandets blåaugde Harleymiljø som fekk treffe dei samvitslause blodsugarane!
Eg vonar han Ingulf har pengane sine trygt i banken....
tirsdag, november 21, 2006
Triumph på offensiven...
Eg har nett fått maila over ei ny Triumph-annonse dei planlegg å trykke i "Finnmarken", lokalt tilsnitt og lokale karar preg annonsa. Håpar salet tek seg opp...Her ser dykk forsia på den nye katalogen deira:
Full satsing i Varangerområdet fra Triumph!
Full satsing i Varangerområdet fra Triumph!Meire kabelmysteri...
Tenk deg, dei hjelpsomme folka hjå Hi-Ficenterkjeden har vorte så elskverdege at dei har letta litt på sløret, ja nærast avsanna og folkeleggjord litt av kabelmysteriet!
Les berre:
La oss slå en ting fast med èn gang. En kabel er et filter. Og et filter er ikke ønskelig i en signalkjede som har til oppgave å gjengi musikk korrekt. De beste kablene blir da derfor de som har minst mulig filter-effekt! (Så enkelt er det!)
Ja godtfolk, så enkelt er det! Filtereffekten! Og no skal onkel Lydonen som har 2 år på framhaldsskulens elektrolinje og G+ i Nynorsk fra grunnskulen redegjere for ein typisk plateinnspeling, lat oss for moro skuld ta for oss Hifinerd-favoritten "Gåte ved Gåte" fra Kari Bremnes, og innspeling av eit gitarspor herfra. For å forklare betre erstattar eg alt som kan oppfattast som eit filter i innspelingsprosessen med samlebegrepet filter.
Her kjem soga:
"Gitaristen Børge P. Øverleir kjem tidleg i studio denne morgonen, og finn frem ein av workshop-strattane sine. Pluto har montert nokre nye pick-upfilter, og Børge og teknikaren Truls er spend på korleis dei let.
Børge finn frem eit jack-jack kabelfilter og pluggar i triaxis-forsterkar-filteret. Eit anna kabelfilter fører signalet ned til eit Marshall høgtalar-filter der fleire mikrofonfilter fangar opp lyden og transporterar det via fleire xlr-kabelfilter og inn på miskarbordet, ein komponent satt saman av hundrevis av filtre, dei fleste av det slaget hifi-folket hatar, her fins fasefilter, hipass-filter, eq-filter og fleire dynamiske filter av uhøyrd analog modell, før lyden får gå via ein veritabel bandspagetti av kabelfilter via fleire koblingspunkt-filter og inn til sjølve bandopptagar-filteret. Signalet skal nå produserast, prosesseras og filtreras i nærast det uendelege, miksast saman med eit uendeleg antal andre opptak og filterast saman til ein ferdig skive. Truls og Børge leikar seg med filtrane i studio og veit at dei er i ferd med å filtrera saman noko som kjem til å ta hifi-verden med storm!!"
Soga er sjølvsagt fiktiv. Men du kjøper altså det ferdege produktet, puttar det inn i cd-spelarfilteret ditt og trykkar PLAY, lyden fér gjennom kabelfiltra dine, inn i forsterkarfilteret (som får kabelfiltrane til å minne om ein dans på rosar) gjennom høgtalarkabelfiltrane og ut i høgtalarfiltrane (som får forsterkarfilteret til å minne om ein tur i parken) deretter gjennom lufta med lydens hastighet og inn i øyrefiltra dine for evaluering.
Ja lat oss berre slå det fast med ein eineste gong, EIN KABEL ER EIT FILTER!!!
Og visst har keisaren klede på seg, beste silke og dyraste pels, kan dykk ikkje sjå???
Les berre:
La oss slå en ting fast med èn gang. En kabel er et filter. Og et filter er ikke ønskelig i en signalkjede som har til oppgave å gjengi musikk korrekt. De beste kablene blir da derfor de som har minst mulig filter-effekt! (Så enkelt er det!)
Ja godtfolk, så enkelt er det! Filtereffekten! Og no skal onkel Lydonen som har 2 år på framhaldsskulens elektrolinje og G+ i Nynorsk fra grunnskulen redegjere for ein typisk plateinnspeling, lat oss for moro skuld ta for oss Hifinerd-favoritten "Gåte ved Gåte" fra Kari Bremnes, og innspeling av eit gitarspor herfra. For å forklare betre erstattar eg alt som kan oppfattast som eit filter i innspelingsprosessen med samlebegrepet filter.
Her kjem soga:
"Gitaristen Børge P. Øverleir kjem tidleg i studio denne morgonen, og finn frem ein av workshop-strattane sine. Pluto har montert nokre nye pick-upfilter, og Børge og teknikaren Truls er spend på korleis dei let.
Børge finn frem eit jack-jack kabelfilter og pluggar i triaxis-forsterkar-filteret. Eit anna kabelfilter fører signalet ned til eit Marshall høgtalar-filter der fleire mikrofonfilter fangar opp lyden og transporterar det via fleire xlr-kabelfilter og inn på miskarbordet, ein komponent satt saman av hundrevis av filtre, dei fleste av det slaget hifi-folket hatar, her fins fasefilter, hipass-filter, eq-filter og fleire dynamiske filter av uhøyrd analog modell, før lyden får gå via ein veritabel bandspagetti av kabelfilter via fleire koblingspunkt-filter og inn til sjølve bandopptagar-filteret. Signalet skal nå produserast, prosesseras og filtreras i nærast det uendelege, miksast saman med eit uendeleg antal andre opptak og filterast saman til ein ferdig skive. Truls og Børge leikar seg med filtrane i studio og veit at dei er i ferd med å filtrera saman noko som kjem til å ta hifi-verden med storm!!"
Soga er sjølvsagt fiktiv. Men du kjøper altså det ferdege produktet, puttar det inn i cd-spelarfilteret ditt og trykkar PLAY, lyden fér gjennom kabelfiltra dine, inn i forsterkarfilteret (som får kabelfiltrane til å minne om ein dans på rosar) gjennom høgtalarkabelfiltrane og ut i høgtalarfiltrane (som får forsterkarfilteret til å minne om ein tur i parken) deretter gjennom lufta med lydens hastighet og inn i øyrefiltra dine for evaluering.
Ja lat oss berre slå det fast med ein eineste gong, EIN KABEL ER EIT FILTER!!!
Og visst har keisaren klede på seg, beste silke og dyraste pels, kan dykk ikkje sjå???
mandag, november 13, 2006
Kabelmysteriar...
Les du Hi-Fi pressa slik eg også gjer?
Eg var abonnent hjå Lyd og Bilde i et par år. Egentleg berre fordi dei selde pakkeløysningar med billege dvd'ar med bladet lurd inn.
Noko av det festlegaste man kan lese i slike blad er kabeltestar. Eit lyttepanel av ihuga hifi-nerdar evaluerar ivreg diverse kablar, medan dei lyrisk beskriv dei flotte og musikalske egenskapane til kablane. "perspektivet i musikken trer frem" med ein kabel medan "fiolinisten stryker varsommere over strengene" med ein annan. Også intonasjon kan forbetras med visse kablar les eg. For ikkje å nemne kva fordelar ein oppnår om ein kjøper isolatorar spesialbygd for å lyfte kablane opp fra golvet, da opnar ein ny verden seg fortel dei. Alt dette gjeld sjølvsagt berre om kablane har vorte skikkeleg innspeld.
Så kva tror du? Ein elektrisk ledar av metall hvis oppgave er å lede strøm, kor musikalsk kan han vere? Sit det musikalske geniar på kabelfabrikkane og blander metall-legeringar til perspektivet ramlar på plass og gitaranslaget let flott nok??
Det gjer nok diverre ikkje det. 80% av staben jobbar med design og marknadsføring på ein slik fabrikk.
Det fins diverre ikkje så mange måtar ein kan lede strøm på, og variablane er metallet sine eigenskapar som elektrisk leder. Nokon hemmelege formlar for å putte meire luft og nærleik inn i musikken, ja nærast anta ein produsentrolle på ein allereie ferdigprodusert og mastra skive og gjere store forbetringar på det musikalske uttrykket til orkesteret fins diverre ikkje.
Kan eit par meter kabel mellom høgtalar og forsterkar justera bort musikalske feil, turbolade orkesteret og beint frem utretta mirakel?? Det fins ikkje grensar for kva hifi-folket trur på, her har eg saksa eit par gullkorn:
"Metallerne i kablerne er simpelt hen tappet for elektroner - der er kun atomkernerne tilbage når man køber et kabel. Det er derfor nødvendigt at tilspille kablerne i længere tid for at undgå ioniserede atomer" (om viktigheten av innspeling av kablane)
"The damn things do lower noise, increase dynamics, remove haze and open up the top octaves" (om cable elevators, kor produsenten lovar "tremendous improvements in tonal accuracy")
"Kablene utmerker seg med sin nøytrale og åpne spillestil. Rommet som trekkes opp, er formidabelt, og det er mye luft rundt enkeltmusikerne. Stereoperspektivet er bredt, om ikke så ekstremt som med xxxx xxxxx. Mellomtonen har derimot mer kjøtt på benet når xxxxxxx står for signaloverføringene, og spesielt vokaler fremstår fyldigere. Kobberkablene fra xxx-xxxxx er generelt sterke i disiplinen organisk gjengivelse av stemmer uten at de lar seg friste til å overfokusere eller legge på litt ekstra slik en del kabler har en tendens til. Bassens gjengivelse er gjennom-gående stram og hurtig. Ikke like superrask som for eksempel kabler fra xxxxxxx, men med en desto mer troverdig klangbalanse."
Eg var abonnent hjå Lyd og Bilde i et par år. Egentleg berre fordi dei selde pakkeløysningar med billege dvd'ar med bladet lurd inn.
Noko av det festlegaste man kan lese i slike blad er kabeltestar. Eit lyttepanel av ihuga hifi-nerdar evaluerar ivreg diverse kablar, medan dei lyrisk beskriv dei flotte og musikalske egenskapane til kablane. "perspektivet i musikken trer frem" med ein kabel medan "fiolinisten stryker varsommere over strengene" med ein annan. Også intonasjon kan forbetras med visse kablar les eg. For ikkje å nemne kva fordelar ein oppnår om ein kjøper isolatorar spesialbygd for å lyfte kablane opp fra golvet, da opnar ein ny verden seg fortel dei. Alt dette gjeld sjølvsagt berre om kablane har vorte skikkeleg innspeld.
Så kva tror du? Ein elektrisk ledar av metall hvis oppgave er å lede strøm, kor musikalsk kan han vere? Sit det musikalske geniar på kabelfabrikkane og blander metall-legeringar til perspektivet ramlar på plass og gitaranslaget let flott nok??
Det gjer nok diverre ikkje det. 80% av staben jobbar med design og marknadsføring på ein slik fabrikk.
Det fins diverre ikkje så mange måtar ein kan lede strøm på, og variablane er metallet sine eigenskapar som elektrisk leder. Nokon hemmelege formlar for å putte meire luft og nærleik inn i musikken, ja nærast anta ein produsentrolle på ein allereie ferdigprodusert og mastra skive og gjere store forbetringar på det musikalske uttrykket til orkesteret fins diverre ikkje.
Kan eit par meter kabel mellom høgtalar og forsterkar justera bort musikalske feil, turbolade orkesteret og beint frem utretta mirakel?? Det fins ikkje grensar for kva hifi-folket trur på, her har eg saksa eit par gullkorn:
"Metallerne i kablerne er simpelt hen tappet for elektroner - der er kun atomkernerne tilbage når man køber et kabel. Det er derfor nødvendigt at tilspille kablerne i længere tid for at undgå ioniserede atomer" (om viktigheten av innspeling av kablane)
"The damn things do lower noise, increase dynamics, remove haze and open up the top octaves" (om cable elevators, kor produsenten lovar "tremendous improvements in tonal accuracy")
"Kablene utmerker seg med sin nøytrale og åpne spillestil. Rommet som trekkes opp, er formidabelt, og det er mye luft rundt enkeltmusikerne. Stereoperspektivet er bredt, om ikke så ekstremt som med xxxx xxxxx. Mellomtonen har derimot mer kjøtt på benet når xxxxxxx står for signaloverføringene, og spesielt vokaler fremstår fyldigere. Kobberkablene fra xxx-xxxxx er generelt sterke i disiplinen organisk gjengivelse av stemmer uten at de lar seg friste til å overfokusere eller legge på litt ekstra slik en del kabler har en tendens til. Bassens gjengivelse er gjennom-gående stram og hurtig. Ikke like superrask som for eksempel kabler fra xxxxxxx, men med en desto mer troverdig klangbalanse."
onsdag, oktober 25, 2006
Haustteikn..
Svarte Marte..Haustteikn skriv eg.. Vinterteikn hadde vore meir rikteg!
Mopeden snør beinast ned i hagen. Eg sver på bestemor mi si grav at eg hadde tenkt å setta han inn samme dagen som sneen kom. Men så snedde det, og mopeden kostar mange pengar og har berre somardekk. Kjørar eg no på glatta er vegen kort til ein "Martin Mortensen" og slikt skal eg ikkje ha på meg!! Så no lyt den fyste sneen forsvinne så eg får kjørd han opp i skjulet og parkert han. Sørgeleg også!!
Eg gler meg til å få mopedfaenskapen bort i fra hagen, eg og han Baso har snakka om å lakke nebbet og tankdekselet i vinter, og eg klør etter å få demontera delane.Det skal forsyne meg bli gilde KTM-orange fargar no, eg gissar på umiddelbar og betingelseslaus eksklusjon fra "Ytrebyfjæras BMW-eigarlaug". Enda eg er formann og einaste medlem. Så beinhardt straffar ein slike Quislingar som meg... KTM-orange BMW? HØH!!
Svarten heller, eg har jamvel begynt å sjekka rundt på eBay etter ny lydpotte, den dagen skal forsyne meg dei fattige ha dei saliges takk, om eg dukkar opp i vårlysninga 2007 med effektpotte og nylakkerte detaljar??
Eg veit ikkje kva det er, men noko må gjerast, mopeden må revitaliserast og eg lyt ta rev i seila snøggast råd, eg sver ved den heilage A. O. Vinje, ved språkreformen og alt som er: Det ligg Buell-katalogar her heime på kaffibordet. BUELL-KATALOGAR!!
Fotnote: Buell er fandens oldemor og djevelens stedfortredar.Eigd av harley og født av jomfru Maria. korsfesta, daud og begrava. Eg skal vel ikkje ha nokon Buell?? BMW rular!!!
Mopeden snør beinast ned i hagen. Eg sver på bestemor mi si grav at eg hadde tenkt å setta han inn samme dagen som sneen kom. Men så snedde det, og mopeden kostar mange pengar og har berre somardekk. Kjørar eg no på glatta er vegen kort til ein "Martin Mortensen" og slikt skal eg ikkje ha på meg!! Så no lyt den fyste sneen forsvinne så eg får kjørd han opp i skjulet og parkert han. Sørgeleg også!!
Eg gler meg til å få mopedfaenskapen bort i fra hagen, eg og han Baso har snakka om å lakke nebbet og tankdekselet i vinter, og eg klør etter å få demontera delane.Det skal forsyne meg bli gilde KTM-orange fargar no, eg gissar på umiddelbar og betingelseslaus eksklusjon fra "Ytrebyfjæras BMW-eigarlaug". Enda eg er formann og einaste medlem. Så beinhardt straffar ein slike Quislingar som meg... KTM-orange BMW? HØH!!
Svarten heller, eg har jamvel begynt å sjekka rundt på eBay etter ny lydpotte, den dagen skal forsyne meg dei fattige ha dei saliges takk, om eg dukkar opp i vårlysninga 2007 med effektpotte og nylakkerte detaljar??
Eg veit ikkje kva det er, men noko må gjerast, mopeden må revitaliserast og eg lyt ta rev i seila snøggast råd, eg sver ved den heilage A. O. Vinje, ved språkreformen og alt som er: Det ligg Buell-katalogar her heime på kaffibordet. BUELL-KATALOGAR!!
Fotnote: Buell er fandens oldemor og djevelens stedfortredar.Eigd av harley og født av jomfru Maria. korsfesta, daud og begrava. Eg skal vel ikkje ha nokon Buell?? BMW rular!!!
søndag, september 17, 2006
All You Zombies..
Stadig får eg meilar fra godtfolk og blir stanna ute på byen av kvilelause sjelar som har trøsta seg med "Bensintankar" ein mørk natt.
Dykk sjokkar rundt her inne lik zombiar og sug til dykkar lyriske augneblunk og skeive blikk rundt livet på bygda. Veltar dykk i sladder og anekdotar om hvermansen.
Men dykk sett ikkje spor, meldar ikkje attende, kommenterar ikkje kva inntrykk de har sugd inn og fortært her inne!!
Ratingen er på bunnen godtfolk! Steingolvet på botn av internettet har treft oss! Mest lik den flygande Hollendar siglar vi rundt her inne, livlause!!
Meld attende! Vis livstegn! Engasjer dykk! Snyltarar!!
Dykk sjokkar rundt her inne lik zombiar og sug til dykkar lyriske augneblunk og skeive blikk rundt livet på bygda. Veltar dykk i sladder og anekdotar om hvermansen.
Men dykk sett ikkje spor, meldar ikkje attende, kommenterar ikkje kva inntrykk de har sugd inn og fortært her inne!!
Ratingen er på bunnen godtfolk! Steingolvet på botn av internettet har treft oss! Mest lik den flygande Hollendar siglar vi rundt her inne, livlause!!
Meld attende! Vis livstegn! Engasjer dykk! Snyltarar!!
onsdag, september 13, 2006
Medgongssupportarar...
Rart korleis ein oskuldig hending kan settja i gong ei tankerekke..Eg møtte ein far på coop'en her ein av dagane. Sonen hass på to år vart kledd opp i ein velkjende røde klede og allereie godt drilla når faren spurde kven som kvart best, da svara sonen sporenstreks "mænsjestesjunaiti" .
Ikkje for å arrestera vedkommande for å snu kappa etter vinden, men det er noko irriterande med heile Man United og alle som heiar på dei. Kvifor i svarte kan dei ikkje finne seg nokon betre dei kan halde med?
Samme sak i Singapore, folk i raude trøyer satt foran storskjermen på fotballpøbben og justerte sinnstemninga si etter kva som skjedde i eit lokaloppgjer i ein middels god liga på den andre sia av jordkloden. Heim og banke kjerringa om ikkje naboderbyet i den engelske industriarbeidarbyen gjekk i "deira" favør. Og dyr Heineken i handa framfor godt lokalt brygg hadde dei jamvel.
Så kom ikkje og fortel meg at ikkje reklamens makt er stor!!
Samme på Formel1-løp. Schumacher, Schumacher og Schumacher!! Spør ein av disse såkalla Formel1-fansa om navnet på ein av dei andre kjøyrarane! Ikkje det nei? Og jamvel om Schmacher er god er han også ein usportsleg kar med masse dårleg opptreden på banen og slett ikkje nokon god ambassadør for den drepande kjedelege F1-sporten der alt vert avgjerd i depotet.
Og Motorsykkel-GP! Gult i gult, alle held med Rossi. Utan å tenka seg om held dei berre med Rossi. Han er god, javel! Men med best team, best support fra dekkfabrikken og flest pengar blir maktbalansen skeiv.
Så kva er det som gjer at alle vil kjøyra "safe" og velge minste motstands veg? Ikkje veit eg, men det må vere noko med flokkmentalitet, redsle for å bli oppfatta som annsleis. Eit ønske om å bli oppfatta som Streit.
Sjå! Eg held med united!! Sjå, eg er Harley-mann, eg med!!
Også kyllingelskaren, min gode nabo. Han blei kristna med det namnet på grunn av sin gule Daytona og sin omgang med påskegule Rossi-effektar!!
Ikkje for å arrestera vedkommande for å snu kappa etter vinden, men det er noko irriterande med heile Man United og alle som heiar på dei. Kvifor i svarte kan dei ikkje finne seg nokon betre dei kan halde med?
Samme sak i Singapore, folk i raude trøyer satt foran storskjermen på fotballpøbben og justerte sinnstemninga si etter kva som skjedde i eit lokaloppgjer i ein middels god liga på den andre sia av jordkloden. Heim og banke kjerringa om ikkje naboderbyet i den engelske industriarbeidarbyen gjekk i "deira" favør. Og dyr Heineken i handa framfor godt lokalt brygg hadde dei jamvel.
Så kom ikkje og fortel meg at ikkje reklamens makt er stor!!
Samme på Formel1-løp. Schumacher, Schumacher og Schumacher!! Spør ein av disse såkalla Formel1-fansa om navnet på ein av dei andre kjøyrarane! Ikkje det nei? Og jamvel om Schmacher er god er han også ein usportsleg kar med masse dårleg opptreden på banen og slett ikkje nokon god ambassadør for den drepande kjedelege F1-sporten der alt vert avgjerd i depotet.
Og Motorsykkel-GP! Gult i gult, alle held med Rossi. Utan å tenka seg om held dei berre med Rossi. Han er god, javel! Men med best team, best support fra dekkfabrikken og flest pengar blir maktbalansen skeiv.
Så kva er det som gjer at alle vil kjøyra "safe" og velge minste motstands veg? Ikkje veit eg, men det må vere noko med flokkmentalitet, redsle for å bli oppfatta som annsleis. Eit ønske om å bli oppfatta som Streit.
Sjå! Eg held med united!! Sjå, eg er Harley-mann, eg med!!
Også kyllingelskaren, min gode nabo. Han blei kristna med det namnet på grunn av sin gule Daytona og sin omgang med påskegule Rossi-effektar!!
lørdag, september 02, 2006
Varanger MC, igjen..
Eg sit her i lågt haustljos og grunnar over livets store mysteriar...
Eg har nett titta på nokre treffbillete over på sia hjå varanger MC og tillet meg å vende attende til det store spørsmålet: Kvifor er eg ikkje medlem hjå dei? Svaret kom til meg over eit glas på ei kneipe i Kaunas, Litauen: Eg har ingenting der å gjera! Rett og slett..
Eg kjenner jo karane og treff dei i forskjellige samanhenger, men noko brorskap berre fordi eg har MC føler eg ikkje behov for. Eg har jo både lastebil og firehjulstrekkar også utan at eg finn det naudsynt å melda meg inn i foreningar for slikt.
Noko av det gildaste karane veit er å fara på treff, men eg reiser mange nok dagar i året som det er og kan ikkje fordra kummerlig innkvartering, samstundes som heile symbolikken med dongerivestar og tautrekkjing samt primitiv retorikk ikkje frister særskilt. Overstyrte lydanlegg og uartikulert rauting for å markera revir inngår vanlegvis ikkje i mine fritidsplanar heller.
Nei, nokre raudvinskveldar med allminneleg godtfolk skyr eg ikkje men heile mc-klubbgreia blir noko ramsalt for mine preferansar. Det er skilnad på folk. Lukkelegvis.
Eg har nett titta på nokre treffbillete over på sia hjå varanger MC og tillet meg å vende attende til det store spørsmålet: Kvifor er eg ikkje medlem hjå dei? Svaret kom til meg over eit glas på ei kneipe i Kaunas, Litauen: Eg har ingenting der å gjera! Rett og slett..
Eg kjenner jo karane og treff dei i forskjellige samanhenger, men noko brorskap berre fordi eg har MC føler eg ikkje behov for. Eg har jo både lastebil og firehjulstrekkar også utan at eg finn det naudsynt å melda meg inn i foreningar for slikt.
Noko av det gildaste karane veit er å fara på treff, men eg reiser mange nok dagar i året som det er og kan ikkje fordra kummerlig innkvartering, samstundes som heile symbolikken med dongerivestar og tautrekkjing samt primitiv retorikk ikkje frister særskilt. Overstyrte lydanlegg og uartikulert rauting for å markera revir inngår vanlegvis ikkje i mine fritidsplanar heller.
Nei, nokre raudvinskveldar med allminneleg godtfolk skyr eg ikkje men heile mc-klubbgreia blir noko ramsalt for mine preferansar. Det er skilnad på folk. Lukkelegvis.
mandag, august 28, 2006
Salve ved reisens slutt
Hei godtfolk.
Eg e attende. Etter ein forrykande mopedreise der nede på kontinentet.
No har tida komen for å fyra av ei skikkelig breisie her på bloggen, nokon forrykande billete og saftige forteljingar.
Eg dro ut med naboane mine, "ørkenreven" og "kyllingelskaren" ein vakker dag midt i August. Som tidlegare nevnt er naboane Triumph-fantastar og dei glødde av kamplyst etter nedsettande "dissing" av mopedane deira her på bloggen.
Fargerikt fellesskap, før maktbalansen vippa i tysk favør..
Med ein tidvis hårreisande mangel på trafikkultur og misoppfattelse av fartsgrensar kosta gutane av garde. Triumphane bromma iltert med dei pottelause motorane sine medan BMW'en nærast fnyste av slikt toskeskap.
Manglande grunntrening melde seg i løpet av få dagar i form av ømme lemmar etter lange kjørestrekk, og samstundes som Triumphleiren kviskra om vendereis slo BMW-leiren i bordet og fastslo: FREMAD!
Den rakrygga innstillinga hjå oss med tysk maskin oppildna Triumphane til fortsatt kamp og brakte dei heilt fram til dalstroka utanfor Bratislava. "Ørkenreven" innsåg her at Tigeren hans ikkje ville klare fleire harde kampar på motorveiane og valde full kapitulasjon. Æra var fortfarande i forhaldesvis god behald da vi snakkar om maskinell svikt. BMW-eigarane undra seg likevel over slike kalamitetar i det dei oppfatta som innanfor ein god motor sin konfirmasjonsalder...
Ørkenreven klør seg i hovudet og kikar fortvila på motoren
Tigeren blei nå viderebefordra i ein innhyrd kassevogn, og "Kyllingelskaren" blei stadig observert svermande rundt det romslege lasterommet der han såg for seg at Daytonaen ville passe særskilt godt inn. Mange mil gjorde seg gjeldande i ræv, rygg og armar samstundes som lageret av strips, gaffa og ståltråd til naudreparasjon av Triumphen hadde skrumpa faretruande inn.
Nokre få mil på høgtysk autobahn ispedd forfriskande regnskurar og herleg vått vegdekke var det som skulle til for å få mørna ferdig "Kyllingelskaren", han kapitulerte utan betingelse og ba om amnesti i varevogna, trygt verna for BMW'ane sin nådelause framferd.
Triumph's slagord? "Go Your own way"...
Så der ender soga, Triumphane heim i tett formasjon bak i varerommet på ein Renault medan hjelmane deira havna på peishylla og kjøyrekleda hjå Fretex.
Og eg som tiltrudde naboane Jernræv og/eller Treskalle.. Eg tok feil!!
Fotnote: Eg har nett sotte her og kosa meg med reiseberetninga hass Ingulf fra "over there". Det er god lesing, men eg tek meg i å forundrast over tittelen, stram vaier.
Ingen ved sine fulle fem gjev vel full gass på noko så lumskt og uberegneleg som ein Harley? Men lat nå gutane drøyme at det går unna, mens dei fyller veskane med harleyeffektar og brommar gomodig av garde. Helsike, den godaste Niskavara ser forhaldesvis kokt ut på bileta mot slutten av soga, HEITE SAKER!!
Eg e attende. Etter ein forrykande mopedreise der nede på kontinentet.
No har tida komen for å fyra av ei skikkelig breisie her på bloggen, nokon forrykande billete og saftige forteljingar.
Eg dro ut med naboane mine, "ørkenreven" og "kyllingelskaren" ein vakker dag midt i August. Som tidlegare nevnt er naboane Triumph-fantastar og dei glødde av kamplyst etter nedsettande "dissing" av mopedane deira her på bloggen.
Fargerikt fellesskap, før maktbalansen vippa i tysk favør.. Manglande grunntrening melde seg i løpet av få dagar i form av ømme lemmar etter lange kjørestrekk, og samstundes som Triumphleiren kviskra om vendereis slo BMW-leiren i bordet og fastslo: FREMAD!
Den rakrygga innstillinga hjå oss med tysk maskin oppildna Triumphane til fortsatt kamp og brakte dei heilt fram til dalstroka utanfor Bratislava. "Ørkenreven" innsåg her at Tigeren hans ikkje ville klare fleire harde kampar på motorveiane og valde full kapitulasjon. Æra var fortfarande i forhaldesvis god behald da vi snakkar om maskinell svikt. BMW-eigarane undra seg likevel over slike kalamitetar i det dei oppfatta som innanfor ein god motor sin konfirmasjonsalder...
Ørkenreven klør seg i hovudet og kikar fortvila på motorenTigeren blei nå viderebefordra i ein innhyrd kassevogn, og "Kyllingelskaren" blei stadig observert svermande rundt det romslege lasterommet der han såg for seg at Daytonaen ville passe særskilt godt inn. Mange mil gjorde seg gjeldande i ræv, rygg og armar samstundes som lageret av strips, gaffa og ståltråd til naudreparasjon av Triumphen hadde skrumpa faretruande inn.
Nokre få mil på høgtysk autobahn ispedd forfriskande regnskurar og herleg vått vegdekke var det som skulle til for å få mørna ferdig "Kyllingelskaren", han kapitulerte utan betingelse og ba om amnesti i varevogna, trygt verna for BMW'ane sin nådelause framferd.
Triumph's slagord? "Go Your own way"...
Så der ender soga, Triumphane heim i tett formasjon bak i varerommet på ein Renault medan hjelmane deira havna på peishylla og kjøyrekleda hjå Fretex.
Og eg som tiltrudde naboane Jernræv og/eller Treskalle.. Eg tok feil!!
Fotnote: Eg har nett sotte her og kosa meg med reiseberetninga hass Ingulf fra "over there". Det er god lesing, men eg tek meg i å forundrast over tittelen, stram vaier.
Ingen ved sine fulle fem gjev vel full gass på noko så lumskt og uberegneleg som ein Harley? Men lat nå gutane drøyme at det går unna, mens dei fyller veskane med harleyeffektar og brommar gomodig av garde. Helsike, den godaste Niskavara ser forhaldesvis kokt ut på bileta mot slutten av soga, HEITE SAKER!!
søndag, august 13, 2006
Day Four
Poporkesteret rocka teltet i natt. Eg tok meg i å tenkja at øldrikking og lydmisking ikkje nødvendigvis er forenlig, da teknikaren deira begynte dritbra men ølla seg bort etter hvert.
herleg å høyra etterpå når jamaicakarane med friske øyrer overtok miskaren og fekk ting tilbake i vater. Linexen spelte egentleg fint og flott.
Det vert utkjempa harde kampar i kirka i dag, da trombonefar i "Indre Utøens Jazzpunkensemble" heva seg over fem-seks kvalifiserte teknikarar og hevda lydriggen såg for puslete ut til å kunne dekkja heile kyrkja.
lenge sidan litermål på kassane fortalde nokonting om potensialet i ein høgtalar tenkjar han vel no der han sit på fergå på veg heim.
Nå-nå, uavhengig av slike kalamitetar fyldes kyrkjo av folk som ikkje kom av nyfiknad men søkte det trauste og tryggje, slik folk gjer på denne festivalen.
Skulle ønskt at folk utfordra sansane sine ein gong i året eller to om ikkje anna, prøv noko nytt og høyr noko ansleis godtfolk, livet er vel alt for kort til at ein kan gå med repeatknappen inntrykt heile tida?
redaksjonen her på bensintankar takkar for følget under festivalen, vel heim godtfolk, vi sjåast igjen snøggast råd!!
herleg å høyra etterpå når jamaicakarane med friske øyrer overtok miskaren og fekk ting tilbake i vater. Linexen spelte egentleg fint og flott.
Det vert utkjempa harde kampar i kirka i dag, da trombonefar i "Indre Utøens Jazzpunkensemble" heva seg over fem-seks kvalifiserte teknikarar og hevda lydriggen såg for puslete ut til å kunne dekkja heile kyrkja.
lenge sidan litermål på kassane fortalde nokonting om potensialet i ein høgtalar tenkjar han vel no der han sit på fergå på veg heim.
Nå-nå, uavhengig av slike kalamitetar fyldes kyrkjo av folk som ikkje kom av nyfiknad men søkte det trauste og tryggje, slik folk gjer på denne festivalen.
Skulle ønskt at folk utfordra sansane sine ein gong i året eller to om ikkje anna, prøv noko nytt og høyr noko ansleis godtfolk, livet er vel alt for kort til at ein kan gå med repeatknappen inntrykt heile tida?
redaksjonen her på bensintankar takkar for følget under festivalen, vel heim godtfolk, vi sjåast igjen snøggast råd!!
fredag, august 11, 2006
Day three
Fandens oldemor! Eg har sprunge opp nok jernskrammel, dubedittar og dingsebomsar for ein heil festival berre i ettermiddag.
Musikarane ynskjer stadig særare saker å spele på samstundes som dei gjerne ser at nokon andre tek jobben med å skaffe godsakene.
Eg tykte det rocka bra hardt på Ricakjellaren idag. Midt i settet strena det inn ein luring med kamera og skriveblokk, sikkert lokalavisa som slengde inn ein halv konsertdekning sånn noko utpå kveldinga. Diverre for han og for Joikarane på scenen ville det vert naudsynt å få med seg heile konserten for å yta han full rettferd.
På Boksen, kinoen og Affas foregjekk harde kampar og feite konsertar, medan dei gladkristne søringane i Christiansand Tensing Ensemble misjonerte hardt nere på Opticom.
Musikarane ynskjer stadig særare saker å spele på samstundes som dei gjerne ser at nokon andre tek jobben med å skaffe godsakene.
Eg tykte det rocka bra hardt på Ricakjellaren idag. Midt i settet strena det inn ein luring med kamera og skriveblokk, sikkert lokalavisa som slengde inn ein halv konsertdekning sånn noko utpå kveldinga. Diverre for han og for Joikarane på scenen ville det vert naudsynt å få med seg heile konserten for å yta han full rettferd.
På Boksen, kinoen og Affas foregjekk harde kampar og feite konsertar, medan dei gladkristne søringane i Christiansand Tensing Ensemble misjonerte hardt nere på Opticom.
torsdag, august 10, 2006
Day Two
Haugen's rocka nede på Affas slik ein turde håpe. Kampen vert vel forklara som omtrent uavgjort.
Herleg sampla surround og mjuk sax fekk kittla i øyro på dei frammøtte medan subwoofarane rokkerte i eggstokkane på heldege kvinnelege fans som fikk sitja lengst framme. (og mest heilt inntil idolane deira!!)
Og jaggu haldt dei ikkje kjeften heile banden attåt.
Eg sit her med morgondagens lokalavis og studerar gårsdagens geniforklaringar, og eg bit meg merke i ein nærast sjelden edruelig anmelding der bladgauken verkeleg har fått med seg mykje "action" frå sjølve kampen og ikkje lirar av seg det vanlege rundtomsnakket som egentleg berre bevisar at vedkommande journalist mest heile tida stod ute og røykte.
"lett var det ikke å få riktig lyd i rett mikrofon hver gang hun skiftet mellom gitar og piano" skriv han. Heldegvis ein som skjønte at det ikkje kunne være lett for den stakkars teknikaren som av omsyn til publikum måtte plasserast lengst bak i lokalet der han hverken kunne sjå scenen eller høyre skikkeleg, det siste mykje grunna det sedvanlege konsertskravlet sjølvsagt.
At fleire blandt publikum ikkje klarde å høyra tekstane grunna pilsing og småskravl fra naboane kritiserar journalisten også hardt. Eg trur han meiner folk nå lyt skjerpa seg!!
Teknikaren på staden fekk forresten eit særs hyggeleg besøk der bak i kroken kor han stod, da sjølvaste Mike Stern dukka opp og utbraut "SOUNDS GOOD MAN!!"
Ikkje kvar dag lokale teknikarar gjer stjernejobbar gode nok for slike kvalifiserte klapp på skuldra nei..
Herleg sampla surround og mjuk sax fekk kittla i øyro på dei frammøtte medan subwoofarane rokkerte i eggstokkane på heldege kvinnelege fans som fikk sitja lengst framme. (og mest heilt inntil idolane deira!!)
Og jaggu haldt dei ikkje kjeften heile banden attåt.
Eg sit her med morgondagens lokalavis og studerar gårsdagens geniforklaringar, og eg bit meg merke i ein nærast sjelden edruelig anmelding der bladgauken verkeleg har fått med seg mykje "action" frå sjølve kampen og ikkje lirar av seg det vanlege rundtomsnakket som egentleg berre bevisar at vedkommande journalist mest heile tida stod ute og røykte.
"lett var det ikke å få riktig lyd i rett mikrofon hver gang hun skiftet mellom gitar og piano" skriv han. Heldegvis ein som skjønte at det ikkje kunne være lett for den stakkars teknikaren som av omsyn til publikum måtte plasserast lengst bak i lokalet der han hverken kunne sjå scenen eller høyre skikkeleg, det siste mykje grunna det sedvanlege konsertskravlet sjølvsagt.
At fleire blandt publikum ikkje klarde å høyra tekstane grunna pilsing og småskravl fra naboane kritiserar journalisten også hardt. Eg trur han meiner folk nå lyt skjerpa seg!!
Teknikaren på staden fekk forresten eit særs hyggeleg besøk der bak i kroken kor han stod, da sjølvaste Mike Stern dukka opp og utbraut "SOUNDS GOOD MAN!!"
Ikkje kvar dag lokale teknikarar gjer stjernejobbar gode nok for slike kvalifiserte klapp på skuldra nei..
Day One
Bakkeoffensiven er i gong. Harde kampar fleire stader. Jo, likheitstrekka mellom festivalen og konflikten i midtøsten finns.
Veit ikkje om nokon rocka hardt i dag. Fekk ikkje høyrd nokonting. Trur det berre ulmar førebels, byggjar seg opp mot nokon skikkeleg harde trefningar nede på Affas. Gissar på at han LaOHa kjem væpna til tennene. HaDe har eg vore i harde kampar med før. Gutane ladar storkanonane no..
Affas skal bevre,
veggane skjelve,
subbar som pumpar
med styrken på 11
Saxen han sug deg,
bassen han dreg,
medan Haugen personleg
han rockar i veg....
Svarten heller, eg har begynt Å GLE MEG!!
Veit ikkje om nokon rocka hardt i dag. Fekk ikkje høyrd nokonting. Trur det berre ulmar førebels, byggjar seg opp mot nokon skikkeleg harde trefningar nede på Affas. Gissar på at han LaOHa kjem væpna til tennene. HaDe har eg vore i harde kampar med før. Gutane ladar storkanonane no..
Affas skal bevre,
veggane skjelve,
subbar som pumpar
med styrken på 11
Saxen han sug deg,
bassen han dreg,
medan Haugen personleg
han rockar i veg....
Svarten heller, eg har begynt Å GLE MEG!!
søndag, juli 30, 2006
Let the game begin..
Som mange av dykk kanskje har forstått jobbar eg i Rock'n'Roll-bransjen.
Eg besitter den lusne uriasposten bak miskarbordet, på feil sie av mikrofonen vil nokon seie.
Mange musikarar ihendehev ein ingrodd skepsis til lydteknikarane, og dei hevdar som oftest at det let godt på tross av lydteknikaren og dårleg på grunn av lydteknikaren. Samhandlinga mellom teknikaren og musikarane omtalas ofte intern som "kampen"
Også pressefolk likar å henga ut teknikarar, og spesielt ein viss Ulf i ei nordnorsk avis yndar å uttala seg om det lydtekniske. Diverre er Ulf eit Naut, som tror raude ljos på lydblandaren varslar dårleg lyd som krev justering. Han ser teknikaren sittja der liksom Homer Simpson bak konsollen i atomkraftverket og ignorera varsellampane, og tør vere kjend for sitatet "Nå lyste nesten alle varsellampene på miksebordet, og teknikeren foretok seg fortsatt ingen ting" .
Så kva kan ein seie? Og slike Molboarar gjev deg kvalifisert spalteplass i nord-Norges største avis??
Musikarane kan vere så "indisponerte" som råd er og låte som ein høveleg dårleg stappa høysekk, men dei nyt sjølvsagt immunitet mot å få dritt så lenge det fins ein teknikar som kan tas i staden.
"Lyden var ikkje bra" skriv dei. Det burde stått "Det låt ikkje bra". Men kvifor ta ballen når ein kan ta mannen?
Det paradoksale er at mine bloggarbrør her nede i fjæresteinane i varanger begge befinn seg på riktig sie av mikrofonen, og litt artig er det at minst ein av dei nærar djup skepsis til elektrisk forsterka lyd. Ikkje mindre artig er det at karen også er tidlegare journalist og har mangt eit gullkorn på samvetet kva beskrivningar av konsertlyd angår.
Og nå skal han sjølve på prøva seg mot elementane nede på Affas, trosse høgtalarar, teknikarar og fandens oldemor for å få bodskapen sin ut til folket.
men berre kom du, vi er klinkande klare!! Let the game begin!!
Eg besitter den lusne uriasposten bak miskarbordet, på feil sie av mikrofonen vil nokon seie.
Mange musikarar ihendehev ein ingrodd skepsis til lydteknikarane, og dei hevdar som oftest at det let godt på tross av lydteknikaren og dårleg på grunn av lydteknikaren. Samhandlinga mellom teknikaren og musikarane omtalas ofte intern som "kampen"
Også pressefolk likar å henga ut teknikarar, og spesielt ein viss Ulf i ei nordnorsk avis yndar å uttala seg om det lydtekniske. Diverre er Ulf eit Naut, som tror raude ljos på lydblandaren varslar dårleg lyd som krev justering. Han ser teknikaren sittja der liksom Homer Simpson bak konsollen i atomkraftverket og ignorera varsellampane, og tør vere kjend for sitatet "Nå lyste nesten alle varsellampene på miksebordet, og teknikeren foretok seg fortsatt ingen ting" .
Så kva kan ein seie? Og slike Molboarar gjev deg kvalifisert spalteplass i nord-Norges største avis??
Musikarane kan vere så "indisponerte" som råd er og låte som ein høveleg dårleg stappa høysekk, men dei nyt sjølvsagt immunitet mot å få dritt så lenge det fins ein teknikar som kan tas i staden.
"Lyden var ikkje bra" skriv dei. Det burde stått "Det låt ikkje bra". Men kvifor ta ballen når ein kan ta mannen?
Det paradoksale er at mine bloggarbrør her nede i fjæresteinane i varanger begge befinn seg på riktig sie av mikrofonen, og litt artig er det at minst ein av dei nærar djup skepsis til elektrisk forsterka lyd. Ikkje mindre artig er det at karen også er tidlegare journalist og har mangt eit gullkorn på samvetet kva beskrivningar av konsertlyd angår.
Og nå skal han sjølve på prøva seg mot elementane nede på Affas, trosse høgtalarar, teknikarar og fandens oldemor for å få bodskapen sin ut til folket.
men berre kom du, vi er klinkande klare!! Let the game begin!!
mandag, juni 26, 2006
Skikkeleg Harley-poesi:
Eg debuterar i dag som Harley-poet!!
Høyr berre:
Med skautet til mor min godt knytta rundt pappen,
dunkar eg rundt på ein sid, trøtt og slapp en
Mens nyrane bér seg og tennene singlar,
raggar eg rundt her blandt japsar og pinglar
Og jamvel om ungar blir skrøymd der eg dreg,
så veit eg det vel, eg er gamal og treg
Eg har tatt ut potta for meire potens,
men kun lommeboka mi har vorte lens
Eg borra opp motor'n, det blinkar i krommen,
forstå den som kan, eg e fortsatt bortkommen
Eg har tatovert meg og bola opp kroppen,
no manglar eg berre litt omsorg for snoppen
Med SS-hjelm, skinnvest og Bayer i magen,
så burde eg strengt tatt fått kvinnfolk på dagen?
Eg fattar det ei, eg har prøvd alt som går,
det neste blir Vespa og langt hippie-hår...
Og eg som fikk von om ny identitet,
med huslån hjå Elcon til Harley så FET!
Høyr berre:
Med skautet til mor min godt knytta rundt pappen,
dunkar eg rundt på ein sid, trøtt og slapp en
Mens nyrane bér seg og tennene singlar,
raggar eg rundt her blandt japsar og pinglar
Og jamvel om ungar blir skrøymd der eg dreg,
så veit eg det vel, eg er gamal og treg
Eg har tatt ut potta for meire potens,
men kun lommeboka mi har vorte lens
Eg borra opp motor'n, det blinkar i krommen,
forstå den som kan, eg e fortsatt bortkommen
Eg har tatovert meg og bola opp kroppen,
no manglar eg berre litt omsorg for snoppen
Med SS-hjelm, skinnvest og Bayer i magen,
så burde eg strengt tatt fått kvinnfolk på dagen?
Eg fattar det ei, eg har prøvd alt som går,
det neste blir Vespa og langt hippie-hår...
Og eg som fikk von om ny identitet,
med huslån hjå Elcon til Harley så FET!
fredag, juni 16, 2006
Morgongry og klagestrøym..
Eg sit her med kaffikoppen i morgongryet..
Klagane strøymer på, bensintankar vert ikkje oppdatert seiar dei!
Våren og forsomaren vert ei travel tid for oss bikarfantastar, og vi finn ikkje høve til å oppdatera så ofte som vi kanskje ønskte..
Eg har også pussa opp badet hjå mor min og vore på ferie i Tyrkia og Irland sidan sist, men no lyt eg gjera noko med klagane og få upploada nokre spenstege postingar..
Eg fekk ein rekommandert sending her om dagen, eg kjenn sjeldan glede over rekommanderte brev men sian denne sendinga vart fra Tsjekkia bobla det i kroppen jamvel om det vart rek.
Eg forstod nemleg at det vart billettane til MotoGP-løpet som hadde kome. Hildrande du kor stas det vert å reisa ned på mopedane, berre to månader igjen no...
Klagane strøymer på, bensintankar vert ikkje oppdatert seiar dei!
Våren og forsomaren vert ei travel tid for oss bikarfantastar, og vi finn ikkje høve til å oppdatera så ofte som vi kanskje ønskte..
Eg har også pussa opp badet hjå mor min og vore på ferie i Tyrkia og Irland sidan sist, men no lyt eg gjera noko med klagane og få upploada nokre spenstege postingar..
Eg fekk ein rekommandert sending her om dagen, eg kjenn sjeldan glede over rekommanderte brev men sian denne sendinga vart fra Tsjekkia bobla det i kroppen jamvel om det vart rek.
Eg forstod nemleg at det vart billettane til MotoGP-løpet som hadde kome. Hildrande du kor stas det vert å reisa ned på mopedane, berre to månader igjen no...
lørdag, april 29, 2006
Vårteikn..
Det sikraste vårteiknet i gata der eg bur er at summinga fra mopedane som fér forbi året rundt får selskap ein oktav eller to lengre ned.
Japsar, italienarar, tyskarar og Harleyar brummar lystig forbi vindauget mitt her nede ved fjæresteinane.
Dette med krom og kubikk fengar mange om dagen, og mange gjer liksom Finn Kalvik, Petter Stordalen og Rimi-Hagen og skaffar seg Harley.
Og jo, dei gjer seg godt på fesjå disse amerikanske syklane, lik påfuglar briskar deg seg med høg lyd og gnistrande fagrespel og lokkar nye tilbedarar til menigheten.
Dei fleste som kjøyrar Harley har det til felles at dei ikkje skal nokon stader, og godt er det!
Farkostane er særdeles tungmanøvrerte, treige, trafikkfarlege og belemra med feil. Og etter nokre mil er føraren totalt mørbanka av manglande fjæring, dårleg sete, helsefarleg sittestilling, vibrasjonar og støy slik at trafikkfaren er høgna ytterlegare. Sa nokon frihetskjensle?
Motorane dreg dårleg og høgfartsegenskapane er fraværande. Bromsar er underdimensjonerte og svingegenskapane lik null. Ein scooter med 250 kubikk eller meir kjøyrar ringar rundt ein Harley. Følgebil er obligatorisk om du dreg på tur med ein slik sykkel, med plass til delelager, mekanikar og kiropraktor.
Eg har stor fortståelse for at eigarane tyr til å demontera lydpotta for å utstråla litt meir potens, men det vert spel for galleriet.. Mykje skrik og lite ull..Som ein placebo-viagra kjøpt på eBay, som ein feilslått penisforlengelse, som ein alkoholfri øl...
Triumphane har også begynt å brumma rundt her nede. Eg registrerar at karane har tatt ut lydpotta...
Japsar, italienarar, tyskarar og Harleyar brummar lystig forbi vindauget mitt her nede ved fjæresteinane.
Dette med krom og kubikk fengar mange om dagen, og mange gjer liksom Finn Kalvik, Petter Stordalen og Rimi-Hagen og skaffar seg Harley.
Og jo, dei gjer seg godt på fesjå disse amerikanske syklane, lik påfuglar briskar deg seg med høg lyd og gnistrande fagrespel og lokkar nye tilbedarar til menigheten.
Dei fleste som kjøyrar Harley har det til felles at dei ikkje skal nokon stader, og godt er det!
Farkostane er særdeles tungmanøvrerte, treige, trafikkfarlege og belemra med feil. Og etter nokre mil er føraren totalt mørbanka av manglande fjæring, dårleg sete, helsefarleg sittestilling, vibrasjonar og støy slik at trafikkfaren er høgna ytterlegare. Sa nokon frihetskjensle?
Motorane dreg dårleg og høgfartsegenskapane er fraværande. Bromsar er underdimensjonerte og svingegenskapane lik null. Ein scooter med 250 kubikk eller meir kjøyrar ringar rundt ein Harley. Følgebil er obligatorisk om du dreg på tur med ein slik sykkel, med plass til delelager, mekanikar og kiropraktor.
Eg har stor fortståelse for at eigarane tyr til å demontera lydpotta for å utstråla litt meir potens, men det vert spel for galleriet.. Mykje skrik og lite ull..Som ein placebo-viagra kjøpt på eBay, som ein feilslått penisforlengelse, som ein alkoholfri øl...
Triumphane har også begynt å brumma rundt her nede. Eg registrerar at karane har tatt ut lydpotta...
fredag, april 21, 2006
Fart og spennsle....
Til somaren vert det mopedtur.
Eg og naboane mine, dei Triumph-elskande døgeniktane legg avgårde. Vi tek jamvel med oss nokre fleire hardbakra bikarar.
Dei har utnemnd meg til reiseleiar. Eg var over middels flink i geografi på skulen, har vore i storbyen fleire gonger og eg har også lest dei fleste siane på internettet. Den dagen dei begynner å gradera online hotellbooking lyt dei senda et svart belte hit til meg i Fylkeshovudstaden.
Den einaste form for underhaldning vi tillet oss når syklane parkerast for dagen er å sjå andre karar køyra motorsykkel, så difor stannar vi ein stad i Tsjekkia som heiter Brno for å sjå på motorsyklanes svar på Formel1, MotoGP. Eg har vore i Brno fleire gangar allerede på slike MotoGP-løyp og tykkjar det vert stor stas.
Triumphane ja. . For å ferdast på ein slik farkost lyt du ha enten jernræv eller treskalle, og mesteparten av adrenalinet kjem fra irritasjon over ulydar og feil, samstundes som komfort og skydd mot vær og vind blir halde på det absolutte minimum.
Urengelsk med andre ord, men naboane er seige og held ut, så dykk skal sjå det vert ein framifrå tur.
søndag, april 16, 2006
Salmar ved festens slutt...
Eg har vore i Kautokeino i påska. Fyllefestival vil nokon seie..
Noko som blei skikkeleg haipa opp var at Heavykvænkvedarane i poporkesteret Daap hadde tenkt å dra nokre salmar i ein sein nattetime på "Buletjervi", ein av festivalscenane der oppe.
Av fullstendig uforklarlege årsakar finn lokale geistlege i Kautokeino at dette er eit problem, ein kan ikkje kaste salmar for svin på ein slik måte tykkjar dei! Toskar!
Sett at folk der vanlegvis drikk djevelens piss og høyrar på satans musikk, det er jo kvar seg ein uhøyrd styggedom.
Så kjem nokre gladkristne misjonærar fra fylkeshovudstaden og fjernar det eine elementet, ved at det kristne bodskap snikerstattar djevlemusikken. Slike tiltak burde og skulle gledja dei lokale kreftane som så langt ikkje har lukkast 100% i sin misjonærgjerning.
Neste gong er det berre å lura altervin og altersprit i glasa til folket, så er kristninga av Buletjervi fullbragt.
Rein voksendaap blei det, sjølv om mange kanskje brukte for sterkt og for mykje vievann!
tirsdag, mars 28, 2006
Klovnar i manesjen...
I går besøkte eg et større idrettsarrangement.
Artig å sjå korleis folk uniformerar seg når dei skal være funksjonærar eller komitémedlem.
Dyre, flotte klede dei har måtte kjøpe sjølv, med skikkelege fargar og logoar.
Det er på ein måte det næraste den trøtte fyren hjå elektrobutikken på hjørnet kjem rampeljoset. Kanskje blir man fanga opp av tv-kameratet i ein augneblink? kanskje naboane ser deg fra tribuneplass?
Faktisk er det nok slik at mange større arrangement både innfor kultur og idrett er tufta på hvermansen sin hug etter å få lov og vera klovner i manesjen for ei stakka stund.
Artig å sjå korleis folk uniformerar seg når dei skal være funksjonærar eller komitémedlem.
Dyre, flotte klede dei har måtte kjøpe sjølv, med skikkelege fargar og logoar.
Det er på ein måte det næraste den trøtte fyren hjå elektrobutikken på hjørnet kjem rampeljoset. Kanskje blir man fanga opp av tv-kameratet i ein augneblink? kanskje naboane ser deg fra tribuneplass?
Faktisk er det nok slik at mange større arrangement både innfor kultur og idrett er tufta på hvermansen sin hug etter å få lov og vera klovner i manesjen for ei stakka stund.
søndag, mars 19, 2006
Varangerpoesi..
Eg dreg krakken bortmed glaset og kikar ut. Han har stilna av no.
I går storma det kraftig. Eg var oppe i skjulet og keik til mopeden.
Han stod der raud og gild med sylindrane karsleg peikande ut til sida, og inspirasjon til å fyra i gang litt skikkeleg høgoktanpoesi trengde seg brått på.
Her kjem mitt fyste dikt her nede frå fjæresteinane, det handlar om at det snart er vår:
I går storma det kraftig. Eg var oppe i skjulet og keik til mopeden.
Han stod der raud og gild med sylindrane karsleg peikande ut til sida, og inspirasjon til å fyra i gang litt skikkeleg høgoktanpoesi trengde seg brått på.
Her kjem mitt fyste dikt her nede frå fjæresteinane, det handlar om at det snart er vår:
Det skvalpar i bekken, det rislar i sivet
Og no skal mopeden min vekkast til livet
Snøggt drar eg sykkelen ut i frå skjulet
Eg klemmer på bremsa og kjenner på hjulet
Så slår eg på straumen og fyrer i gang
Og øyro dei frydast av tysk boxerklang
Eg rusar motoren og blodet mitt koker
Omtrent slik det kjenns med ein straitflusj i poker
Snøggt trekk eg hjelmen min ned over trynet
For nå skal eg jaggu mopeden min tyne
Eg gassar så horna dei veks ut av skallen
Om dette vart VM eg havna på pallen
Poetar seiar det gjer ondt når knoppar brister
Men eg trur det svir verre når man lappen mister
Og eg som har føyrarkort ABCDE
Eg sukkar i hjelmen...så slakkar eg ned..
fredag, mars 10, 2006
Varangerbloggar 2..
Eg har blitt godt motteke på framifrå spalteplass hjå begge mine bloggarbrør her nede i fjæresteinane, er det havlufta eller nynorsken vi samlar oss kring?
Ja! Det er sant! Også hjå Journal vankar det godord og skryt til herværande bloggar.
Har rockar forresten Affas i kveld, La O Ha. Journal-skrivaren. Med bandet sitt. Og vin og illeluktande ost attåt. Eg var i Holland i helga og har nokre ostar som verkeleg stinkar opp der heime, men smaken er framifrå. Kunne sikkert ha vore noko for deira konsept.
Eg kan ikkje anna enn å skryte tilbake att dei forresten, kongane og pionerane innan varangerbloggtradisjonen, dette fyrtårn i samstundslyrikken.
Og trur dykk ikkje eg og Varangertenkaren tok samme hurtigruta i forrige veke? Han nemnar det jamvel i sin blogg, så dette var gjeve saker.
Ein ting er det diverre ikkje semje om, nemleg frukosten om bord. "Betre frukost" seier han, dyr og på det jamne seiar eg. Statens satsar tillet at eg et frukost for 75,- kroner medan OVDS forlangar 120,- for sin glisne buffet. Kva gjer eg da?
Nei beste varangertenkar, lat ikkje bølgeskvalp kaste blår i augane på deg!
Ja! Det er sant! Også hjå Journal vankar det godord og skryt til herværande bloggar.
Har rockar forresten Affas i kveld, La O Ha. Journal-skrivaren. Med bandet sitt. Og vin og illeluktande ost attåt. Eg var i Holland i helga og har nokre ostar som verkeleg stinkar opp der heime, men smaken er framifrå. Kunne sikkert ha vore noko for deira konsept.
Eg kan ikkje anna enn å skryte tilbake att dei forresten, kongane og pionerane innan varangerbloggtradisjonen, dette fyrtårn i samstundslyrikken.
Og trur dykk ikkje eg og Varangertenkaren tok samme hurtigruta i forrige veke? Han nemnar det jamvel i sin blogg, så dette var gjeve saker.
Ein ting er det diverre ikkje semje om, nemleg frukosten om bord. "Betre frukost" seier han, dyr og på det jamne seiar eg. Statens satsar tillet at eg et frukost for 75,- kroner medan OVDS forlangar 120,- for sin glisne buffet. Kva gjer eg da?
Nei beste varangertenkar, lat ikkje bølgeskvalp kaste blår i augane på deg!
søndag, februar 26, 2006
Varangerbloggar..
Eg sit borte ved glaset og kikar utover fjorden medan natta senkar seg.
Nett no har eg sjekka bloggen hans HMS, Varangertankar.
Han kjenn seg beæra over at underteikna har tillete seg en smule parodiering, og det kjenns trivsamt at han tek det slik.
Han tillet seg å antyda at hans eigen nynorsk er betre enn min, og Ivar Aasen ville sikkert vere i hjarteleg einsemje, men slik gamalnynorsk som dei forfektar kjenns for sidrompa og udynamisk for underteikna. Litt høgre oktantal på nonorsken behøvst i ein rocka bikerblog som til dømes min.
Han er no ellers ein triveleg kar, Varangertenkaren. Lærar.
Lærarane han stundom stild til dyst nede på kvissen hjå han Affa, med laber suksess. Der nede trivst eg godt, og mitt eige lag HBQIL har teke heim pokalen ved fleire høve.
Eg var der nede seinst i går, på jobb med miskarbord og høgtalarar. Ein lengre tids fascinasjon for Danskanes hugnad til å låna frå engelsk har inspirert meg til ein ny og meire teknisk blogg, Soundman's Danish Blog som tek for seg dette morosamme temaet! Eit utruleg festleg tema om eg får seia det sjølve!!
Nett no har eg sjekka bloggen hans HMS, Varangertankar.
Han kjenn seg beæra over at underteikna har tillete seg en smule parodiering, og det kjenns trivsamt at han tek det slik.
Han tillet seg å antyda at hans eigen nynorsk er betre enn min, og Ivar Aasen ville sikkert vere i hjarteleg einsemje, men slik gamalnynorsk som dei forfektar kjenns for sidrompa og udynamisk for underteikna. Litt høgre oktantal på nonorsken behøvst i ein rocka bikerblog som til dømes min.
Han er no ellers ein triveleg kar, Varangertenkaren. Lærar.
Lærarane han stundom stild til dyst nede på kvissen hjå han Affa, med laber suksess. Der nede trivst eg godt, og mitt eige lag HBQIL har teke heim pokalen ved fleire høve.
Eg var der nede seinst i går, på jobb med miskarbord og høgtalarar. Ein lengre tids fascinasjon for Danskanes hugnad til å låna frå engelsk har inspirert meg til ein ny og meire teknisk blogg, Soundman's Danish Blog som tek for seg dette morosamme temaet! Eit utruleg festleg tema om eg får seia det sjølve!!
søndag, februar 19, 2006
dieseltankar..
Eg vil fortelja deg historien om ein skikkeleg mandagsbil.
Vi kjøpte han i Februar 2004 som firmabil. Eit år gammal og med noko over 100000 km på tellaren, ein ny bil med mange kilometer bak seg til ein bra pris. Opel Vivaro 1,9 TD lång.
Kort etter kjøpet var det tid for ein dyr 120000 km service, og her blei det også avekka at styresnekka og diverse dyre delar måtte byttast.
Nokre månader etter var eg på tur til Mehamn da eg vart forbikjørt av mitt eiga bakhjul, med skive, kaliper og det heile.
Etter ein dyr verkstadstur vart det konstantert at også drivkular og endeledd måtte bytast.
Ein tur til Kautokeino i steng kulde førde til frosne oljeslangar og oljetom motor. Vi berga store utgifter fordi vi stanna medan leken var forhaldesvis god.
Sommarens Oslotur avstedkjem høgt oljeforbruk, og motorolje for turbodieslar kostar ein del. Det kjem ikkje som nokon bombe at luftladaren (turboen) må bytast.
Under verkstadsbesøket for turbobytet selvtend motoren ein kveld og øydelegg startaren. Batteriet må frakoblas under resten av verkstadsbesøket sidan bilen lever sitt eiga liv.
Det gjeng ikkje mange kilometer med ny startar og turbo før dynamoen gjev seg, og samstundes ryk viskarmotoren og pyntelistane ramlar av bilen. Elektriske feil rammar også vindusheisar og sentrallås.
Eg klarar også å få knust bakruta like før eg skal starta innover til Kautokeino og Alta på oppdrag, og eg må teipa ei papplate over holet.
Mot slutten av November 2005 befinn eg meg såleis i Alta. I det eg passerar Fagtrykk Alta avstedkjem motoren ein kostbar lyd og stannar. Eg berre beordrar bilen taua til Opelverkstaden i byen og rekvirerar ein Hiace hyrnadsbil hjå Avis.
Beskjedane frå verkstaden er som venta, registerreimsbrudd og motorras.
Dette tek to månader å fiksa, ein lukkeleg tid med Opelen ute av synsranden.
I det verkstaden har klart å få bilen reparert klarar dei å miste bilen ned frå bukken.
Ein lukkeleg dag vart det den dagen if... skrev og fortalde at bilen vart så øydelagd at han diverre nok måtte kondemnerast. Det endte godt til slutt. Eg har bilen mistenkt for å ha teke sjølvmord der inne på verkstaden, noko som vil framtvinge regress frå if.. om det kjem for ein dag. Oss får vona det ikkje skjer.
Aldri meir Opel. Aldri meir brukt varebil. No satsar oss på ein ny Peugeot Boxar og vonar beitre tider. Og bakruta eg bestilde hjå han Lippe hos Varanger Auto treng eg ikkje lenger..
mandag, februar 13, 2006
digresjonar..
Eg veit eg skulle skriva om mopedar, fart og spennsle.
Men det er noko som heiter sesong. Og nett no stend mopeden i opplag.
Difor tillet eg meg digresjonar frå Rock'n'rollbransjen i denne bloggen.
Men stoff om mopedar kan eg skrive heile året også. Det kjem eg attende til.
Men det er noko som heiter sesong. Og nett no stend mopeden i opplag.
Difor tillet eg meg digresjonar frå Rock'n'rollbransjen i denne bloggen.
Men stoff om mopedar kan eg skrive heile året også. Det kjem eg attende til.
attende...
Eg er attende frå by:larm.
Sist det var by:larm i Tromsø bodde eg hjå onkelen min i Strandgata men denne gangen var eg blitt lettare oppgradert og bodde på Radisson.
Eg ankom sist Torsdags kveld, og som den musikkelskaren eg er fór eg rett ned på Rorbua for å sjå om eg kunne nyta ein konsert der. Sidan plassen er kjent frå TV turde eg håpe på skikkelege godbitar på scenen, men eg vart lettare skuffa da det satt ein kar fra Båtsfjord og kauka covers der medan den ikkje ukjente Dalur dro i belgen som akkompagnement. bygde:larm ville vel nokon seie. Neste dag texta sjølvsagt han Karikoski fordi sigøynerkventrioen "Superfyll" skulle innta Rorbua med sine schlagers og dei trengde å få bomma noko gratis utstyr.
Tror neppe eg spring ned dørane på Rorbua i framtida, Scotsman-faktoren er farleg høg der.
Alt dette medan bransjefolket sløsa med ølbongar i VG-teltet. Eg jobba på ein mindre scene der det var minimale sjansar for å sjå og bli sett så der traff eg berre vanlige konsertgjengarar. I tillegg var det langt (15 meter) til baren og me spela så høgt at det var vanskeleg å få prata over musikken så vi tiltrekte oss få eller ingen som ikkje hadde betalt for billettane.
by:larm har brukbart med sponsorar. Ein av dei er Pepsi Mask. Dei hadde funne ein lur måte å bli kvitt brusen sin på; alle hotellromma vart utstyrt med en dør-tag der det sto "Ja takk eg tek gjerne ein iskald Pepsi Mask til frukost"
Så fjerna du berre taggen om du ikkje ville ha.
Reklamefolket hjå Pepsi burde forresten undersøkt betre når musikarar står opp, for brusen var forlengst varm innan nokon begynte å røre på seg på "morgonen".
Dei prøvde også å bli kvitt gratis smaksprøvar med Cappuchino-Pepsi men dei endte vel opp med å hella ut mesteparten av skvipet. Pføy!!
Sist det var by:larm i Tromsø bodde eg hjå onkelen min i Strandgata men denne gangen var eg blitt lettare oppgradert og bodde på Radisson.
Eg ankom sist Torsdags kveld, og som den musikkelskaren eg er fór eg rett ned på Rorbua for å sjå om eg kunne nyta ein konsert der. Sidan plassen er kjent frå TV turde eg håpe på skikkelege godbitar på scenen, men eg vart lettare skuffa da det satt ein kar fra Båtsfjord og kauka covers der medan den ikkje ukjente Dalur dro i belgen som akkompagnement. bygde:larm ville vel nokon seie. Neste dag texta sjølvsagt han Karikoski fordi sigøynerkventrioen "Superfyll" skulle innta Rorbua med sine schlagers og dei trengde å få bomma noko gratis utstyr.
Tror neppe eg spring ned dørane på Rorbua i framtida, Scotsman-faktoren er farleg høg der.
Alt dette medan bransjefolket sløsa med ølbongar i VG-teltet. Eg jobba på ein mindre scene der det var minimale sjansar for å sjå og bli sett så der traff eg berre vanlige konsertgjengarar. I tillegg var det langt (15 meter) til baren og me spela så høgt at det var vanskeleg å få prata over musikken så vi tiltrekte oss få eller ingen som ikkje hadde betalt for billettane.
by:larm har brukbart med sponsorar. Ein av dei er Pepsi Mask. Dei hadde funne ein lur måte å bli kvitt brusen sin på; alle hotellromma vart utstyrt med en dør-tag der det sto "Ja takk eg tek gjerne ein iskald Pepsi Mask til frukost"
Så fjerna du berre taggen om du ikkje ville ha.
Reklamefolket hjå Pepsi burde forresten undersøkt betre når musikarar står opp, for brusen var forlengst varm innan nokon begynte å røre på seg på "morgonen".
Dei prøvde også å bli kvitt gratis smaksprøvar med Cappuchino-Pepsi men dei endte vel opp med å hella ut mesteparten av skvipet. Pføy!!
onsdag, februar 08, 2006
Februarnatt i Vadsø
Natt og stille. Berre TV'en høyrast i stova. Eg vaskar kler og planlegg morgondagen.
Då skal eg kjøyre til den larmande byen Tromsø for å jobba på arrangementet by:larm.
Mesteparten av larmen kjem frå bransjefolket med dei store ID-korta hengande i NRK P3-sponsa snøre rundt halsen, "sjå kor viktig eg er med kort på bransjefestival" skrik dei visuelt. Trur dei.
"Eg reiser aleine med 3 i promille" liknar det meire på.
Eg surfa sidane til Varanger MC i dag, litt narsisist er det lov å vere, eg har forfatta eit lesarbrev der som eg tek meg sjølv i å venda attende til.
Eg har også terrorisert gjesteboka deira med tullemeldingar, noko dei eldre herrane tilsynelatande såg alvorleg på.
Har du vore på internett meir enn to gonger finn du det sjølv..
Neste gang eg legg inn tull hjå dei, blir det med ei hyperlenke til bloggen du no les.. Om eg våger..
Då skal eg kjøyre til den larmande byen Tromsø for å jobba på arrangementet by:larm.
Mesteparten av larmen kjem frå bransjefolket med dei store ID-korta hengande i NRK P3-sponsa snøre rundt halsen, "sjå kor viktig eg er med kort på bransjefestival" skrik dei visuelt. Trur dei.
"Eg reiser aleine med 3 i promille" liknar det meire på.
Eg surfa sidane til Varanger MC i dag, litt narsisist er det lov å vere, eg har forfatta eit lesarbrev der som eg tek meg sjølv i å venda attende til.
Eg har også terrorisert gjesteboka deira med tullemeldingar, noko dei eldre herrane tilsynelatande såg alvorleg på.
Har du vore på internett meir enn to gonger finn du det sjølv..
Neste gang eg legg inn tull hjå dei, blir det med ei hyperlenke til bloggen du no les.. Om eg våger..
tirsdag, januar 31, 2006
Min fyste moped
Eg sit her ved glaset med kaffekoppen i handa og kik utover fjorden. Han er kaldare i dag..
Frostrauken driv innover fjorden...
Brått kjem eg i håg min fyste moped. Eg og han Ronni bar ut bakkar med fisk til kjerringane på filéten og i pausane gjekk mopedpraten og diskusjonane om det hottaste motedopet i Vadsø på den tida, dansk kirsebærvin, såkalla KIRS.
Eg hadde blinka meg ut ein Honda MB-5. Eg realiserte han den somaren.
Han ga meg mange gleder men var fæsleg treig også, og det var sårt å se han Kurt dra i frå på Panteren, den gamle skraphaugen.
Eg solde han til ein kar i Polmak og har ikkje sett han siden. No har eg berre att ein modell av han som eg har bygd sjøl, sjå billete.
Seinare vart det større og kraftigare saker. Berre benevnelsen blei att. Moped. Men nå i anførselsteikn. "moped".
mandag, januar 30, 2006
Varanger MC
Eg er hangaround til varanger MC.
Studerar på om eg skal freista å få fullt medlemsskap.
Det fins mange greinar eller stilartar innan Varanger MC:
Han Ingulf freistar å laga eit slags Ratbike-konsept med Gullvingen sin medan han Hugo satsar på 80-talls japansk harrycustom.
Plastresarar frå 80-tallet er i det heile særs populært, og særleg Bad-taste høgdaren Suzuki GSX-F har mange svorne fans. Også Honda CBR-F har tilhengarar i det breie lag av klubben, fra puddelrockarar til hårlause.
Og så er det dei mere moderne karane. Oppkomlingar og innvandrarar som kjøyrer R1, SV1000, VFR800F til dømes.
Julebordet hjå Varanger MC brukar å enda i einsemd om at alt var betre før.
Eg har nokre naboar som er uffseleg glade i Triumphsyklar også. Ein viderekomen og ein aspirant.
Studerar på om eg skal freista å få fullt medlemsskap.
Det fins mange greinar eller stilartar innan Varanger MC:
Han Ingulf freistar å laga eit slags Ratbike-konsept med Gullvingen sin medan han Hugo satsar på 80-talls japansk harrycustom.
Plastresarar frå 80-tallet er i det heile særs populært, og særleg Bad-taste høgdaren Suzuki GSX-F har mange svorne fans. Også Honda CBR-F har tilhengarar i det breie lag av klubben, fra puddelrockarar til hårlause.
Og så er det dei mere moderne karane. Oppkomlingar og innvandrarar som kjøyrer R1, SV1000, VFR800F til dømes.
Julebordet hjå Varanger MC brukar å enda i einsemd om at alt var betre før.
Eg har nokre naboar som er uffseleg glade i Triumphsyklar også. Ein viderekomen og ein aspirant.
Mine fyste bensintankar
Hei,
Eg er på plass. Med bensintankar frå Varanger. Varangerbloggar skal skrivast på nynorsk. Dét har eg sett. Lykkelegvis for meg fekk eg læra nynorsk på skulen.
Eg har tenkt at eg skal skriva om mopeden min. Derfor er bensintankar et godt navn. Det kling gjevt og traust. Eg skal skrive om anna også. Upploada nokre billete om høvet byr seg.
Sola viste seg i dag. Mer om det på dei andre bloggane her frå fjæresteinane i varanger.
Eg har raud moped. Fæsleg trimma. Med vesker bakpå. Om sommaren når høvet byr seg kjøyrer eg tur. Når eg har tid. Sommaren er travel for meg fordi eg leiger ut høgtalarar og miskebord. Svære store miskebord. Eg trivst bak miskaren. Og bak styret på mopeden.
Eg er på plass. Med bensintankar frå Varanger. Varangerbloggar skal skrivast på nynorsk. Dét har eg sett. Lykkelegvis for meg fekk eg læra nynorsk på skulen.
Eg har tenkt at eg skal skriva om mopeden min. Derfor er bensintankar et godt navn. Det kling gjevt og traust. Eg skal skrive om anna også. Upploada nokre billete om høvet byr seg.
Sola viste seg i dag. Mer om det på dei andre bloggane her frå fjæresteinane i varanger.
Eg har raud moped. Fæsleg trimma. Med vesker bakpå. Om sommaren når høvet byr seg kjøyrer eg tur. Når eg har tid. Sommaren er travel for meg fordi eg leiger ut høgtalarar og miskebord. Svære store miskebord. Eg trivst bak miskaren. Og bak styret på mopeden.
Abonner på:
Innlegg (Atom)
