Better safe than sorry..

Dette med religion opptek meg. Eg tenkar, kva trur de på, disse som trur? Og kvifor trur dei ikkje, disse som ikkje trur?
Kvifor lønar staten dei truande betre enn agnostikarane og ateistane? Kva er feil med å ikkje tru? Eg ser for meg ein ikkje-religion som til dømes kan heite protest-onklane og som går sterkt ut mot protest-tantane, dei svinepelsane har eit og anna liv på samvetet og kan hverken skulda dop, alkoholrus eller anna for det inntrufne.
Protest-onklane kan til dømes kreve statsstøtte som brukes til å byggja høge, spisse hus med god akustikk kor ein kan ta opp kampen med kyrkjane om dei lukrative og lett blasfemiske julekonsertane der jo mammon meir enn noko står i høgsetet.
Protest-onklane vil sjølvsagt servere øl og vin til konserten, og gjerne spe på med loddsal og stripping. DET vil gjeve dei geistlege noko å tenkja på!

Men nok digresjonar. Eg lurar på kva slags prov sjølvmordsbombarane har på herlegheitane i det neste livet før dei trykkjar på knappen? Fins der noko prov? NEPPE! Er drivkrafta ein overtying om at det ikkje kan bli verre?
Eg tror egentleg at det ikkje fins meire etter dette, men om det gjer det er eg førebudd på å ta straffa i det neste livet og heller ture og feste i dette, framfor å møte skaparen ved perleporten og bli spurd om kvifor eg avslutta spelet før eg passerte start og mottok dei 2000,- kronane.

Sjå og høyr..

Eg har ein del ting som verkeleg irriterar meg. Speleautomatar til dømes. Bladet "Se og Hør" er ein anna ting.
Lat meg kaste ut ein brannfakkel: Ressurssterke folk med sunne interessar les ikkje slikt. Dette er hensynslaust tjuveri av fritida til uføre, pensjonistar og andre svake grupper, ein utspekulert massesuggesjon for å lura dei til å tru at bladet er sjølve livet deira. "Ukas Høydepunkt" står det på framsida. Og den glorete sølpa ligg alltid framme på disken, den plassen har dei kjøpt fortell sjefen på Narvesen her i Kvænchester.
Kva i heitaste er det for høgdepunkt å lese om dei siste nevrosane til Mette-Marit og sjå telelinsefoto av kjendisane sitt privatliv? Rulling rundt i andres skit, samstundes som ein slepp å ta tak i sin eigen tilværsle, eg kallar det trøsteslaust. Tenk å finne så lite i sitt eige liv at det å lese spekulativ skit om kva andre gjer gjev livet meining.

Eg så ein sak med Odd J. Nelvik, redaktøren i bladet. Han var misfornøgd med at hans opplagstall vart samanlikna med bladet "Her og Nå" , og uttalde at "Å sammenligne Se og Hør med Her og Nå, blir som å sammenligne fransk champagne med billig bulgarsk hvitvin"

For noko tullprat. Men lesarane let seg vel påverke. De trur dei deltek i noko fint og viktig ved å kjøpe bladet. Og har de pengar til overs kjøper dei vel serviset hans Ari Behn hos "Til Bords", hjelpe meg, intetanande kasta eg blikket inn gjennom glaset i butikken hennes Torill, og der stod det og skreik mot meg.

Hadde eg fått bestemme kunne serviset berre syanst frem bak eit avlukke, slik at ein ikkje kunne utsettast for det utan samtykkje. Ein slags sladd...

Harleyane dundrar forbi...

Eg satt borte på hytta her sist helg. Hytta mi ligg beinast strakt inntil Munkevassbekken i Sør-Varanger, og eg hadde tatt turen rundt fjorden for å få lufta mopeden og for å sjå til hytta.
Eg visste at Varanger MC skulle ta hurtigruta frå Vadsø til Kirkenes og kjøyre heim langs vegen, så eg satt der med kaffikoppen Lørdags morgon og venta på at harleyen hass Ingulf skulle dundre forbi..
Og da slo det meg! Alt skriveri om Harleyar som brummar forbi, dundrar forbi og slikt, svarten heller det gjev Harley ein medieskapt aura av kraft og potens..
For noko skurrar, godtfolk! Og kva er det? Jau, Harleyane kan berre dundre forbi noko som stend stille! Dei kan berre banka nokon som ligg nede!!
Her fins jo ikkje potens! Ikkje krefter, ikkje komfort og ikkje kjøyreeigenskapar heller. Så kva sitt me att med da? Jo, feelingen seier dei, FEELINGEN!
Feelingen av kva da, seier eg? Feelingen av å bli frakjøyrd av Lydonen og Triumphane? Feelingen av vond rygg, stive bein og lam ræv? Feelingen av ikkje å få med seg to kilo bagasje? Feelingen av von på om rakkelverket kjem seg heim? Feelingen av å ha betalt blod og tårar for ein skraphaug?

Eg satt og skumma på terassen og tenkte på feelingen. Sidan været var skit og det regna smådjevlar reikna eg med at det ikkje kom til å koma nokon. Eg heiv hjelmen på hovudet, slengde meg på GS'en og visste at øvrigheita ikkje var ute på ein sånn dag! Ein time og tjuemfem minutt seinare var eg heime. What a feeling!!

Øvrigheit og kvarmannsen

Heisan godtfolk,
Sanneleg tid for nokre nye saftige upploadingar av Bensintankar!
Jau, eg svik dykk ikkje og no når mopedane atter summar rundt her nere i fjæresteinane lyt eg gjeve lyd frå meg.
Triumphane ventar berre på dei siste delane, så kjem dei fram fra skjulet dei med.

Eg har mykje på hjarte om dagen!
Mange vil vere samde med meg om at trafikken her i Kvænchester har eit visst behov for moderasjon. Vi har ingen reell trafikk sidan alle voksne i staden aspirerar til å bli opptekne i VSK-sykkel og trenar til neste tour de Varanger, nei alle bilistane i sentrum har kviser i staden for ansiktshår og har sett for mykje Autofil. Og dei sirklar meiningslaust rundt i ring inntil dei har samla opp så mykje testosteron at dei må få blåst ut litt og da gasar dei friskt ein gang eller to opp og ner innfartsåra til sentrum.
Byen har vorte belemra med ein skammeleg kjøyrekultur utan bruk av blinkeljos og plassering i vegbanen for å fortelja kor ein skal, ein livredd rein er meire forutsigbar i bevegelsane sine enn byens "Autofile".
Alt dette utan at politiet visar seg, noko eg syns er greit sidan eg ved fleire høve har kjøyrd fleire kilometer over fartsgrensa på mopeden min.

Men så ein vakker dag i Mai kan ein ane at lovens voktarar har fått det for seg at dei skal kontrollere litt, og med verdens største sjølvklarheit dreg dei i gang store kontrollar for å sjekke om kvarmannsen har med seg ein gul refleksvest i bilen! KVA?? Er det prioritet nummer ein??

Av alle latterlege prioriteringar brukar dei ressursar på dét no.. Og 90% av Kvænchesters befolkning har vorte så ottefulle og redde for represaliar at dei har tredd den gule vesten ned over passasjerstolen i bilen, slik at alle kan se at dei har han med. Det ser mest ut som om markørlauget til Raude Krossen har ein eller anna konvoi på gang.

Gud kor eg gremmast!

Ørkenreven stakk innom her forleden, og med dei nye Triumphkatalogane stolt og høgt heva i handa hytta han Triumferande mot den Bayerske overmakta: "Dævven no har æ vorre i Finnjlainn å prøva nye Tajjgern ja sjø" kauka han sjølvsikkert og holdt fram den nye katalogen.

Eg foreslo ein lettøl og ein Davidoff-sigar nede i fjæresteinane og slik blei det. Best som røyken steig og sola forsvann bak huset mitt i Nord begynte reven å rote nede i Triumph-baggen sin:

...." Æ tok no me littj breinnvin sjø"....