Salve ved reisens slutt

Hei godtfolk.
Eg e attende. Etter ein forrykande mopedreise der nede på kontinentet.
No har tida komen for å fyra av ei skikkelig breisie her på bloggen, nokon forrykande billete og saftige forteljingar.
Eg dro ut med naboane mine, "ørkenreven" og "kyllingelskaren" ein vakker dag midt i August. Som tidlegare nevnt er naboane Triumph-fantastar og dei glødde av kamplyst etter nedsettande "dissing" av mopedane deira her på bloggen.

Fargerikt fellesskap, før maktbalansen vippa i tysk favør..

Med ein tidvis hårreisande mangel på trafikkultur og misoppfattelse av fartsgrensar kosta gutane av garde. Triumphane bromma iltert med dei pottelause motorane sine medan BMW'en nærast fnyste av slikt toskeskap.
Manglande grunntrening melde seg i løpet av få dagar i form av ømme lemmar etter lange kjørestrekk, og samstundes som Triumphleiren kviskra om vendereis slo BMW-leiren i bordet og fastslo: FREMAD!
Den rakrygga innstillinga hjå oss med tysk maskin oppildna Triumphane til fortsatt kamp og brakte dei heilt fram til dalstroka utanfor Bratislava. "Ørkenreven" innsåg her at Tigeren hans ikkje ville klare fleire harde kampar på motorveiane og valde full kapitulasjon. Æra var fortfarande i forhaldesvis god behald da vi snakkar om maskinell svikt. BMW-eigarane undra seg likevel over slike kalamitetar i det dei oppfatta som innanfor ein god motor sin konfirmasjonsalder...

Ørkenreven klør seg i hovudet og kikar fortvila på motoren

Tigeren blei nå viderebefordra i ein innhyrd kassevogn, og "Kyllingelskaren" blei stadig observert svermande rundt det romslege lasterommet der han såg for seg at Daytonaen ville passe særskilt godt inn. Mange mil gjorde seg gjeldande i ræv, rygg og armar samstundes som lageret av strips, gaffa og ståltråd til naudreparasjon av Triumphen hadde skrumpa faretruande inn.
Nokre få mil på høgtysk autobahn ispedd forfriskande regnskurar og herleg vått vegdekke var det som skulle til for å få mørna ferdig "Kyllingelskaren", han kapitulerte utan betingelse og ba om amnesti i varevogna, trygt verna for BMW'ane sin nådelause framferd.

Triumph's slagord? "Go Your own way"...

Så der ender soga, Triumphane heim i tett formasjon bak i varerommet på ein Renault medan hjelmane deira havna på peishylla og kjøyrekleda hjå Fretex.

Og eg som tiltrudde naboane Jernræv og/eller Treskalle.. Eg tok feil!!

Fotnote: Eg har nett sotte her og kosa meg med reiseberetninga hass Ingulf fra "over there". Det er god lesing, men eg tek meg i å forundrast over tittelen, stram vaier.
Ingen ved sine fulle fem gjev vel full gass på noko så lumskt og uberegneleg som ein Harley? Men lat nå gutane drøyme at det går unna, mens dei fyller veskane med harleyeffektar og brommar gomodig av garde. Helsike, den godaste Niskavara ser forhaldesvis kokt ut på bileta mot slutten av soga, HEITE SAKER!!

Day Four

Poporkesteret rocka teltet i natt. Eg tok meg i å tenkja at øldrikking og lydmisking ikkje nødvendigvis er forenlig, da teknikaren deira begynte dritbra men ølla seg bort etter hvert.

herleg å høyra etterpå når jamaicakarane med friske øyrer overtok miskaren og fekk ting tilbake i vater. Linexen spelte egentleg fint og flott.

Det vert utkjempa harde kampar i kirka i dag, da trombonefar i "Indre Utøens Jazzpunkensemble" heva seg over fem-seks kvalifiserte teknikarar og hevda lydriggen såg for puslete ut til å kunne dekkja heile kyrkja.
lenge sidan litermål på kassane fortalde nokonting om potensialet i ein høgtalar tenkjar han vel no der han sit på fergå på veg heim.
Nå-nå, uavhengig av slike kalamitetar fyldes kyrkjo av folk som ikkje kom av nyfiknad men søkte det trauste og tryggje, slik folk gjer på denne festivalen.

Skulle ønskt at folk utfordra sansane sine ein gong i året eller to om ikkje anna, prøv noko nytt og høyr noko ansleis godtfolk, livet er vel alt for kort til at ein kan gå med repeatknappen inntrykt heile tida?

redaksjonen her på bensintankar takkar for følget under festivalen, vel heim godtfolk, vi sjåast igjen snøggast råd!!

Day three

Fandens oldemor! Eg har sprunge opp nok jernskrammel, dubedittar og dingsebomsar for ein heil festival berre i ettermiddag.
Musikarane ynskjer stadig særare saker å spele på samstundes som dei gjerne ser at nokon andre tek jobben med å skaffe godsakene.

Eg tykte det rocka bra hardt på Ricakjellaren idag. Midt i settet strena det inn ein luring med kamera og skriveblokk, sikkert lokalavisa som slengde inn ein halv konsertdekning sånn noko utpå kveldinga. Diverre for han og for Joikarane på scenen ville det vert naudsynt å få med seg heile konserten for å yta han full rettferd.

På Boksen, kinoen og Affas foregjekk harde kampar og feite konsertar, medan dei gladkristne søringane i Christiansand Tensing Ensemble misjonerte hardt nere på Opticom.

Day Two

Haugen's rocka nede på Affas slik ein turde håpe. Kampen vert vel forklara som omtrent uavgjort.
Herleg sampla surround og mjuk sax fekk kittla i øyro på dei frammøtte medan subwoofarane rokkerte i eggstokkane på heldege kvinnelege fans som fikk sitja lengst framme. (og mest heilt inntil idolane deira!!)
Og jaggu haldt dei ikkje kjeften heile banden attåt.
Eg sit her med morgondagens lokalavis og studerar gårsdagens geniforklaringar, og eg bit meg merke i ein nærast sjelden edruelig anmelding der bladgauken verkeleg har fått med seg mykje "action" frå sjølve kampen og ikkje lirar av seg det vanlege rundtomsnakket som egentleg berre bevisar at vedkommande journalist mest heile tida stod ute og røykte.
"lett var det ikke å få riktig lyd i rett mikrofon hver gang hun skiftet mellom gitar og piano" skriv han. Heldegvis ein som skjønte at det ikkje kunne være lett for den stakkars teknikaren som av omsyn til publikum måtte plasserast lengst bak i lokalet der han hverken kunne sjå scenen eller høyre skikkeleg, det siste mykje grunna det sedvanlege konsertskravlet sjølvsagt.
At fleire blandt publikum ikkje klarde å høyra tekstane grunna pilsing og småskravl fra naboane kritiserar journalisten også hardt. Eg trur han meiner folk nå lyt skjerpa seg!!
Teknikaren på staden fekk forresten eit særs hyggeleg besøk der bak i kroken kor han stod, da sjølvaste Mike Stern dukka opp og utbraut "SOUNDS GOOD MAN!!"
Ikkje kvar dag lokale teknikarar gjer stjernejobbar gode nok for slike kvalifiserte klapp på skuldra nei..

Day One

Bakkeoffensiven er i gong. Harde kampar fleire stader. Jo, likheitstrekka mellom festivalen og konflikten i midtøsten finns.
Veit ikkje om nokon rocka hardt i dag. Fekk ikkje høyrd nokonting. Trur det berre ulmar førebels, byggjar seg opp mot nokon skikkeleg harde trefningar nede på Affas. Gissar på at han LaOHa kjem væpna til tennene. HaDe har eg vore i harde kampar med før. Gutane ladar storkanonane no..

Affas skal bevre,
veggane skjelve,
subbar som pumpar
med styrken på 11

Saxen han sug deg,
bassen han dreg,
medan Haugen personleg
han rockar i veg....

Svarten heller, eg har begynt Å GLE MEG!!