Klovnar i manesjen...

I går besøkte eg et større idrettsarrangement.
Artig å sjå korleis folk uniformerar seg når dei skal være funksjonærar eller komitémedlem.
Dyre, flotte klede dei har måtte kjøpe sjølv, med skikkelege fargar og logoar.
Det er på ein måte det næraste den trøtte fyren hjå elektrobutikken på hjørnet kjem rampeljoset. Kanskje blir man fanga opp av tv-kameratet i ein augneblink? kanskje naboane ser deg fra tribuneplass?
Faktisk er det nok slik at mange større arrangement både innfor kultur og idrett er tufta på hvermansen sin hug etter å få lov og vera klovner i manesjen for ei stakka stund.

Varangerpoesi..

Eg dreg krakken bortmed glaset og kikar ut. Han har stilna av no.
I går storma det kraftig. Eg var oppe i skjulet og keik til mopeden.
Han stod der raud og gild med sylindrane karsleg peikande ut til sida, og inspirasjon til å fyra i gang litt skikkeleg høgoktanpoesi trengde seg brått på.

Her kjem mitt fyste dikt her nede frå fjæresteinane, det handlar om at det snart er vår:

Det skvalpar i bekken, det rislar i sivet
Og no skal mopeden min vekkast til livet
Snøggt drar eg sykkelen ut i frå skjulet
Eg klemmer på bremsa og kjenner på hjulet

Så slår eg på straumen og fyrer i gang
Og øyro dei frydast av tysk boxerklang
Eg rusar motoren og blodet mitt koker
Omtrent slik det kjenns med ein straitflusj i poker

Snøggt trekk eg hjelmen min ned over trynet
For nå skal eg jaggu mopeden min tyne
Eg gassar så horna dei veks ut av skallen
Om dette vart VM eg havna på pallen

Poetar seiar det gjer ondt når knoppar brister
Men eg trur det svir verre når man lappen mister
Og eg som har føyrarkort ABCDE
Eg sukkar i hjelmen...så slakkar eg ned..

Varangerbloggar 2..

Eg har blitt godt motteke på framifrå spalteplass hjå begge mine bloggarbrør her nede i fjæresteinane, er det havlufta eller nynorsken vi samlar oss kring?

Ja! Det er sant! Også hjå Journal vankar det godord og skryt til herværande bloggar.
Har rockar forresten Affas i kveld, La O Ha. Journal-skrivaren. Med bandet sitt. Og vin og illeluktande ost attåt. Eg var i Holland i helga og har nokre ostar som verkeleg stinkar opp der heime, men smaken er framifrå. Kunne sikkert ha vore noko for deira konsept.

Eg kan ikkje anna enn å skryte tilbake att dei forresten, kongane og pionerane innan varangerbloggtradisjonen, dette fyrtårn i samstundslyrikken.

Og trur dykk ikkje eg og Varangertenkaren tok samme hurtigruta i forrige veke? Han nemnar det jamvel i sin blogg, så dette var gjeve saker.
Ein ting er det diverre ikkje semje om, nemleg frukosten om bord. "Betre frukost" seier han, dyr og på det jamne seiar eg. Statens satsar tillet at eg et frukost for 75,- kroner medan OVDS forlangar 120,- for sin glisne buffet. Kva gjer eg da?
Nei beste varangertenkar, lat ikkje bølgeskvalp kaste blår i augane på deg!