Let the game begin..

Som mange av dykk kanskje har forstått jobbar eg i Rock'n'Roll-bransjen.
Eg besitter den lusne uriasposten bak miskarbordet, på feil sie av mikrofonen vil nokon seie.
Mange musikarar ihendehev ein ingrodd skepsis til lydteknikarane, og dei hevdar som oftest at det let godt på tross av lydteknikaren og dårleg på grunn av lydteknikaren. Samhandlinga mellom teknikaren og musikarane omtalas ofte intern som "kampen"
Også pressefolk likar å henga ut teknikarar, og spesielt ein viss Ulf i ei nordnorsk avis yndar å uttala seg om det lydtekniske. Diverre er Ulf eit Naut, som tror raude ljos på lydblandaren varslar dårleg lyd som krev justering. Han ser teknikaren sittja der liksom Homer Simpson bak konsollen i atomkraftverket og ignorera varsellampane, og tør vere kjend for sitatet "Nå lyste nesten alle varsellampene på miksebordet, og teknikeren foretok seg fortsatt ingen ting" .
Så kva kan ein seie? Og slike Molboarar gjev deg kvalifisert spalteplass i nord-Norges største avis??
Musikarane kan vere så "indisponerte" som råd er og låte som ein høveleg dårleg stappa høysekk, men dei nyt sjølvsagt immunitet mot å få dritt så lenge det fins ein teknikar som kan tas i staden.
"Lyden var ikkje bra" skriv dei. Det burde stått "Det låt ikkje bra". Men kvifor ta ballen når ein kan ta mannen?
Det paradoksale er at mine bloggarbrør her nede i fjæresteinane i varanger begge befinn seg på riktig sie av mikrofonen, og litt artig er det at minst ein av dei nærar djup skepsis til elektrisk forsterka lyd. Ikkje mindre artig er det at karen også er tidlegare journalist og har mangt eit gullkorn på samvetet kva beskrivningar av konsertlyd angår.
Og nå skal han sjølve på prøva seg mot elementane nede på Affas, trosse høgtalarar, teknikarar og fandens oldemor for å få bodskapen sin ut til folket.

men berre kom du, vi er klinkande klare!! Let the game begin!!